9~ Tanışma

186 15 0
                                    

Gözlerimi alan güneş ışığı ile ellerimi gözüme götürdüm. Yavaş yavaş açılmaya başlayan gözlerim ile soluma döndüm. Cengiz yoktu. Geri önüme döndüğümde ise tişörtünü giyinen Cengiz ile karşılaştım.

Yüzümde sersem bir tebessüm oluştu.
Cengiz bana baktı.

"Uyandırdım mı?"

Başımı iki yana salladım.

"Kendim uyandım."

Cengiz dolabın yanına giderek askıdan bir tişört çıkardı. Benim yanıma geri geldiğinde tişörtü yatağın üzerine koydu. Beni koltukaltımdan tutarak yatak başlığına sabitledi. Sonrasında ise siyah renk ve muhtemelen onun olan tişörtü benim başımdan boynuma geçirdi. Kollarımı kaldırdığımda kollarımı da geçirdi.

Bana bebek gibi davranması çok hoşuma gidiyordu. Gülümseyerek izliyordum Cengiz'i.

"Bil bakalım ben karıma nasıl bir kahvaltı hazırlamışım."

Az önce gülümseyen yüzüm dehşet ile kaplandı.

"Cengiz hayır."

Cengiz zorlukla gülümsedi.

"Abartmayalım lütfen. O kadar kötü yapmıyorum."

Dehşetle ona bakan yüzüm değişmedi.

"Ev yanıyordu Cengiz! İtfaiye sesleri ile uyandım ben!"

Cengiz ofladı.

"Vallahi yakacak şeyler yapmadım."

Tereddütle yüzüne baktım. Beni ikna etmek ister gibi başını salladı. Derin bir iç çektim.

"Görelim bakalım."

Cengiz sırıtarak beni kucağına aldı. Gülümseyerek başımı omzuna yasladım.

Mutfağa girdiğimizde Cengiz beni sandalyelerden birisine oturttu. Vücudum hala ağrıyordu. Bir an önce yemek yiyip ilaç içecektim.

"Üstümden tır geçti sanki."

Cengiz'in sırıtışı arttı. Elinde ki yumurtayı masaya koydu.

"Tır değil de ben geçtim gibi."

Dudağımı ısırdım. Boğazımı temizledim.

"Yemek yiyoruz Cengiz. Çarpılacağız şimdi."

Cengiz gülerek karşıma oturdu. Neyse ki yumurtaları kaynatmıştı.

++-

Cengiz elinde ki bordo elbiseye tiksinti ile bakarak yatağa fırlattı. Ofladım.

"Aşkım yeter ama!"

Cengiz bana göz ucuyla bakarak göz devirdi. Dolaptan toz sarı bir elbise çıkardı. Yüzünü buruşturdu.

"Sen ne zamandan beri bu kadar zevksiz giyiniyorsun?"

Göz devirdim.

"Ben almadım onu. Hediye olarak geldi."

Cengiz elbiseyi yatağa fırlattı.

"Kim aldıysa pardon ama onun zevkine tüküreyim."

"Annem aldı Cengiz."

Cengiz bana baktı.

"Zevki kötüymüş."

Hafifçe güldüm. Cengiz dolaptan gri bir takım çıkardı. Islık çalarak bana döndü.

(Medya)

"Olur bence."

Cengiz dolabın kapağını kapatarak yanıma geldi.

Zelzele, Acıların Kadını Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin