Nasze lato. Spin-Off to było nasze lato ZAKOŃCZONE

Rozdział 2. Sam

Summer

Kiedy zaparkowałam koło swojego domu nadal myślałam o tym idiocie z plaży. Jakoś mój mózg nie pozwalał mi o nim zapomnieć. Sun. No błagam kto mówi do nieznajomej dziewczyny którą widzi pierwszy raz na oczy Sun? Wkurzyło mnie to choć nie wiem czemu tak naprawdę. Weszłam do domu zamyślona tak, że ominęłam tatę nie wiedząc o tym, ale on zawołał :

- Summer gdzieś ty była? - Zapytał.

- Na plaży złamanych serc obejrzeć wschód słońca! - Powiedziałam.

- Mogłem się domyślić. - Powiedział i uśmiechnął się. - Też kiedyś uwielbiałem to miejsce. Pewnego lata odnaleźliśmy je razem z twoją mamą.

Tata zamyślił się .

- No nic. Biegnij do kuchni Rosie, mama i Nicolas czekają na ciebie. - Powiedział. Uśmiechnęłam się i ruszyłam do kuchni. Lubiłam swoją przyszłą bratową. Rosie była miłą, uroczą i kochaną dziewczyną. Różniła się strasznie od mojego brata. Nicolas był imprezowiczem i duszą towarzystwa kiedy jego narzeczona wolała raczej trzymać się z boku. Kiedy weszłam do kuchni Rosie podbiegła do mnie i uściskała mnie.
- Summer! Przepraszam, że nie było mnie wczoraj kiedy przyjechałaś, ale musiałam... musiała coś załatwić. - Powiedziała i uśmiechnęła się.
- Nic się nie stało. - Powiedziałam.
- Siadaj zrobiłam ci herbatę. - Powiedziała mama i wskazała na krzesło koło blatu kuchennego. Usiadłam i wzięłam kubek herbaty do rąk. Po chwili telefon Rosie zawibrował. Dziewczyna odeszła na bok i odebrała. Wróciła do nas uśmiechnęła się i powiedziała:
- Przepraszam mój przyrodni brat Sam przyszedł pójdę po niego przy okazji go poznasz Summer. - Powiedziała i wyszła z kuchni. A wtedy mama odezwała się:
- Sam jest cudownym chłopakiem.
Siedziałam tak pijąc herbatę i rozmawiając z Nicolasem. Wzięłam kolejny łyk herbaty a wtedy Rosie weszła do kuchni z blond włosem chłopakiem pachnącym mandarynkami, chłopakiem z plaży... 
- To mój brat Sam. - Powiedziała Rosie uśmiechając się. Wyplułam całą herbatę którą miałam w buzi.