CO√ER(HEEJAKE)

"Blessed Cursed"

Jake'in, birkaç dakika sonra manzaraya bakarak daldığı düşüncelerinden kurtulmasını sağlayan şey, kapının sesi olmuştu. Heeseung giydiği, rahat ve bol bir siyah eşofman; sadece siyah bir yazının bulunduğu beyaz tişört, üzerine mavi bir gömlek ve onun da üzerine, eşofmanı ile uyumlu bir ceket, ayakkabı olaraksa, beyaz ve mavi renkli bir spor ayakkabı ile girmişti içeriye. (Yazar Notu:medyadaki kıyafet sadece saç farklı)

Jake bu baştan savma görüntüsüyle bile, nasıl bu kadar mükemmel göründüğünü düşündü bir süre. Başka birinde görse kesinlikle "ıyy" diyeceği kombinin, bu adama nasıl bu kadar yakıştığını düşündü... Hızlı olmaya çalıştığı, halen daha kulağından çıkarmadığı kulaklığından ve belli etmeyecek kadar hafif dağılmış saçlarından anlaşılıyordu. Fakat ikiside bunu önemsemiyordu.

Jaeyun sonunda gözlerini Heeseung'tan alınca, onunda kendisini süzdüğünü farketmişti. Bu nedensizce yanaklarının ısınmasını sağladığında, sahte bir öksürükle dikkatini çekmişti gencin.

"Hoş olm- *boğazını temizledi* yani hoşgeldin. Geçsene"(hsg)

"Hoşbulduk. Tahminimin aksine daha renkli bir odan var"(jke)

"Neden ki? Dıştan nasıl duruyorum?"(hsg)

"Iıım... Nasıl desem... Biraz sert? Hayır hayır, doğru tanım bu değil. Daha çok siyahın tonlarını seven, disiplinli, daha çok cool takılan biri gibi vibe veriyorsun aslında"(jke)

"Hmm, anladım. Fakat beni tanıyınca fark edeceksin zaten öyle bir kişiliğim olmadığını. Beni ilk bakışta sürekli böyle sanarlar zaten. Yani bunları ilk duyduğum kişi değilsin. Ancak ben, bilmiyorum. Sanki içimde bir yerde o yaşayamadığım çocukluğu arıyor gibi hissediyorum"(hsg)

Cümlenin sonlarına doğru sesi bi hayli kısılmış, boğazında bir düğüm hissetmişti. Lakin ne yeri ne de zamanı diye düşündü Heeseung. Bu yüzden geçiştirmek amaçlı bir kaç cümle söylemiş ve olayı, Jaeyun'un buraya gelmesinde ki asıl nedene getirmişti.

Pek kısa ve pek uzun sayılmayan bir konuşmanın ardından, Heeseung telefonuyla anlaşma yapmayı sağlamarı amaçlı, bir kaç kişiyi odaya çağırmıştı.

Evrak, imza, çalışma saatleri falan gibi işlerde hallolduğunda, yine odada iki genç yalnız kalmıştı. Hiç bir şey demeselerde, ikiside birbirine kaçamak bakışlar attıklarının farkındalardı. Fakat gariptir ki, ikisede ne bu durumdan rahatsız oluyorlardı, ne de bu sessizliği garipsiyorlardı.

Neredeyse yedi dakika boyunca böyle devam etmişlerdi. Sonrasındaysa Heeseung konuşmayı başlatmış, Jake ise ona ayak uydurmaktan başka bir şey yapmamıştı.

Biraz zaman sonra Jaeyun'un önerisiyle mini kafe gibi olan alana doğru yürümeye başlamışlardı. Masa bulup oturduktan sonra aniden yanlarına gelen kız, en az Heeseung kadar Jake'in de odağını dağıtmaya yetmişti.

"Oppa!"

Jaeyun daha ne olduğunu anlamadan, adını bilmediği kız Heeseung'ın boynuna atlamıştı bile.

"Seni çok özledim oppa! Yanına gelmeyi çok istiyordum, fakat bir türlü zaman bulamadım özür dilerim"

Kız sanki nispet yaparcasına Heeseung'ın kolunu tutmuş, tabiri caizse okşuyordu. Jaeyun içindeki bu hisse anlam verememişti.
İçinde nedensiz bir rahatsızlık vardı. Ve bu his onun moralini bozmaya yetmişti.

"Rona? Neden haber vermedin? Havaalanından seni almalarını söylerdim. Nasılsın?"(hsg)

Heeseung'ın büyük bir gülümsemeyle kızın beline sarılan elleri, Jake'in olabilirmişcesine daha da moralini bozmuştu. Ama nedenini asla anlamdıramıyordu. Bu yüzden bunu boşvermeyi düşündü. Şimdilik...

Bir çırpıda masaya oturan kızla söze başlamıştı Heeseung.

"Ah aptal kafam! Sizi tanıştırmayı unuttum. Rona, bu Jake yeni ortağım/yardımcım diyebiliriz. Jake, bu da Rona kendisi çocukluktan beri sevdiğim, değerli bir arkadaşım"(hsg)

Jake düşündü. Cümlede kötü veya alttan anlam içeren herhangi bir ifade yoktu. Peki öyleyse neden bu kadar canı acımıştı ki?

Tanışmak ve kabalık olmaması adına gülümsemiş ve elini uzatmıştı genç oğlan. Fakat kız sanki onu görmüyormuşcasına, tınlamamaştı bile.

Tek odağı Heeseung'daydı. Tıpkı Heeseung'ın da odağının onda olması gibi...

Jake önündeki içeceğin pipetiyle oynarken derin bir iç çekti ve ayağa kalktı. Sonunda kendisine dönen yüze gülümseyip lavaboya gideceğini söylemişti. Karşısındaki genç ise cevap vermeye bile tenezzül etmeyip, sadece kafa sallayıp önündeki kıza geri dönmüştü. Jaeyun'un, içinde bir şeylerin kırıldığını hissettiği o andı işte bu.

Hızlıca lavaboya doğru gitmişti. Soğuk su avcunda akarken neden böyle olduğunu düşünüyordu. Gelen kapının, sesiydi düşüncelerini bölen.

"Kendini ne sandığını inan bilmiyorum. Tek bildiğim bir amacın olduğu. Fakat Heeseung benim. O benim ve kimse onu elimden alamaz"(rna)

"Pardon, anlamadım?"(jke)

"Senin gibi bir zavallı, tabiki Heeseung'ın bir ibne olduğunu düşünebilir. Fakat o dolgun göğüsleri ve dolgun kalçaları seviyor ve şu işe bak ki sen bunlardan hiçbirini ona veremezsin. O sizler gibi hasta değil. İbne değil mi? Hepiniz hastasınız işte. Heeseung'dan uzak duracaksın! Onuda kendin gibi bir ibne yapmana izin vermem asla!"(rna)

Jake söyleyecek söz bulamıyordu. Kendinden yaşça küçük olan bu kızın ağzından çıkanlar donmasına yetmişti.

Rona'nın kendisini itmesiyle gerçekliğe dönen Jaeyun, sonunda sesi kısıkta olsa konuşmuştu.

"Neden bahsediyorsunuz siz? Neden böyle davranıyorsunuz?"(jke)

Kız tam ağzını açacağı sırada, kapının kulpunun aşağı inmesiyle beraber, kendini yere atması bir olmuştu. Jaeyun'un şaşkınlığı, daha kısa bir süre önce kendisine hakaret eden kızın gözünde yaşlar görmesiyle artmıştı.

Açılan kapıdan içeri giren kişi ise tam tahmin edildiği gibi Heeseung'tan başkası değildi. Gördüğü ortamla kaşları çatılmış, hemen eğilip kızı yerden kaldırmıştı. Sonraysa ortamda bulunan kimsenin beklemeyeceği o hareketi yapmıştı...

-----------
bize kaos lazim kardes

arkadaslar okul yuzunden cok yogundum
bunu telafi edebilecegimi umuyorum
merak etmeyin sizide cok merakta birakmayip
diger bolumu de aticam
bu arada aklimdayken soyliyim
ben saat 7.30 - 16.00 arası evde bulunmuyorum
dolayısıyla bolumler bu yuzdende gec gelebiliyio
fakat okulum tam gun oldugu icin
bana secme luksu verilmiyor
bu yuzden hepinizden tekrardan ozur dilerim
uzattım yine diger bolumde gorusuruz
seviliosunuz opuldunuz
BB💞💗