.VATANIM SENSİN.(Düzenlenicek)

BÖLÜM:1

Hızlı adımlarla ameliyathanenin çıkışına doğru ilerledim. Önce elimdeki kanlı eldivenlerden daha sonra ise başımdaki bone, önlük ve maskeden kurtuldum. Ellerimi ve dirseklerime kadar bütün kollarımı iyice temizledikten sonra ameliyathanenin dış kapısına doğru ilerlemeye başladım. Kapıya yaklaştıkça dışarıdan gelen insan sesleri daha da artıyordu. Kapı otomatik olarak açılırken yerde oturan iki erkek ve genç bir kadının desteğiyle ayakta duran yaşlı bir teyzenin bakışları hızla bana döndü.

"Hastanın yakınları?" Dediğimde tahminimce yirmili yaşlarında olan bir genç hızla öne atıldı. "Biziz." "Evladımın nesi var doktor hanım?" dedi az önce güçlükle ayakta duran teyze. "Abimin durumu iyi olacak değil mi?"
"Öncelikle lütfen sakin olun. Ameliyat oldukça zor geçti. Hastanın iki kere kalbi dursa da daha sonra her şey kontrol altına alındı ​​ve şuan ki durumu gayet iyi. Ama her ihtimale karşı iki gün boyuncu yoğun bakım da kalacak ve sonra ise normal  odaya alınacak."
"Peki görebilir miyiz?"
"Normal odaya alındıktan sonra görebilirsiniz. Başka sorunuz olursa hemşire hanım size yardımcı olacaktır. Geçmiş olsun." Deyip yorgun adımlarla kendi odama ilerlemeye başladım.

Odama ulaştıktan sonra kapıyı açıp içeri girdim. Masama yaklaşıp önce Kırca Zehir Yıkılmaz yazısıyla kısa bir an bakıştıktan sonra cüzdanımdan ağrı kesici alıp suyla birlikte yuttum. Telefonumu alıp koltuğuma oturdum. Müzikler bölümünden Hotline-bling ( mutlaka dinleyin müq bir şarkı )  şarkısını açıp başımı koltuğa yasladım . Bu şarkıyı nedensizce seviyordum, bana aşırı derecede huzur veriyordu. Özellikle uzun süren ameliyatlardan sonra rahatlamak için çok işime yarıyordu ve bu günkü tahminimce 7 saat süren ameliyattan sonra da oldukça işime yaramıştı.Tam huzurla gözlerimi kapatılmışken şarkının bir anda durması ve telefonumdan gelen mesaj sesiyle irkildim. Telefonu alıp baktığımda bilinmeyen  numaradan geldiğini görüp bir kaç saniye duraksadım. Mesajın üstüne tıklayarak okumaya başladım.

-Asker numarayı kaydet.   Asker mi? Ne saçmalıyor bu? Kaşlarımı çatlayarak yazmaya başladım.

-Pardon, tanışıyor muyuz?

-Bu hafızayla nasıl asker oldun sen? Komutanını hatırlamıyor musun? Yüzbaşı Karan Türkoğlu. Şimdi hatırlamışsındır diye umuyorum. 

-Belli ki numaraları karıştırdınız. Ben asker falan değilim. Ayrıca Karan diye birini de tanımıyorum beyefendi.

-Sen benimle dalga mı geçiyorsun? Ne demek asker değilim?  Niye bu kadar ısrar ediyor ki. 

-Ne laftan anlamaz bir şeysiniz siz? Cerrahım ben beyefendi. Cerrah Kırca Yıkılmaz. Şimdi di oldu mu?

-Yanlış anlaşılma olmuş. Pardon. Şükür.

-Hele şükür. Sonunda anladınız.                                                                                                                     

Adam yanlış yapdığınıda kabul etmiyor be. Her öküzde gelsin beni bulsun zaten. Zaten yorgunum, gerginim birde bu çıktı. Telefonu tekrar alıp saate baktığım mesaimin bitmesine 15 dakika kaldığını gördüm. Üzerimden atamadığım yorgunlukla koltuğumdan ayağa kalkıp oradakı askılığa doğru yürümeye başladım. Üzerimdeki beyaz önlüğü askılığa astım ve  hastanenin çıkışına doğru ilerlemeye başladım. Giderken doktorlara kolay gelsin demeyi de ihmal etmedim. Karşılaştığım hastalarımın teşekkürlerini ve hayırdualarını da kabul ettikten sonra sonunda hastaneden çıkıp arabama ulaşa bilmiştim. Arabamda müzik dinlerken zamanın ne kadar hızlı geçtiğini bile fark etmemiştim. Evime ulaştığımda yavaş yavaş merdivenleri çıktım ve çantamdan evin anahtarını çıkarıp kapıyı açtım. Hızla ayakkabılarımı çıkarıp koşa koşa odama gittim. Aynı hızla üstümdekileri çıkarıp pijamalarımı giyerek kəndimi yatağa atıp  yorganı kafama kadar çektim. Bu günde en az diğerleri kadar yorucu geçmişti. Tek fark bu gün ki bilinmeyen numara olayıydı. Herif gerçekten öküzdü. Bu şekilde kendimle konuşa uykuya dalmıştım.

Eveeettt ilk bölüm nasıldı bakalımm.Umarım sevmişsinizdir ve sıkılmamışsınızdır. Azerbaycanlı olduğum için virgül, nokta gibi şeylerde yanlış yapmış ola bilirim o yüzden lütfen kusura bakmayın. Diğer bölümleri çalıştığım kadar hızlı atacağım. Şimdilik bu kadardı hadi bakalım Allaha emanet.
Kelime sayı:500(benim yazdığım notlarla birlikte:541)