Gallow

|1| Başlangıç, 'Kim Taehyung'

Merhaba.

Ficlerim tamamlanmadan yeni fic atmamam gerektiğini şahsi olarak elbette biliyorum fakat ben uslanmaz bir insanım. Bu eller bir şey yazdığında hemen paylaşmak istiyor ve watty erişim engeli geldiğinden beri taslakta fic tutmamam gerekiyormuş gibi hissediyorum.

Bu kurgu, devletin kara listeye aldığı zeka ve olgunluk dolu bir esmer ile dik başlılığın ve inadın beden bulmuş hali olan bir galaksi gözlünün aşkını konu alır.

Polisiye denilebilir mi bilmiyorum çünkü ben biraz aşka, şehvete odaklanmak istiyorum. Çoğunluk bu kısımda olacak. Sizi bu ikiliden uzak tutmayacağım, bu cinayet dosyası işini de geri plana atmayacağım.

Bu türde yazmayı hep istiyordum fakat aklımda düzgün kurgu yoktu. Bu kurgu da nasıl zihnime girdi hiç bilmiyorum.

Yalnızca desteğinizi diliyorum çünkü ilhama ihtiyacım var bu sıralar. Yorumlarınızı eksik etmeyin🙏🏻

Uzun metinler, yorucu cümleler olmayacak diğer ficlerim kadar. Sıkmayacağız sizi🥺

İyi okumalar dilerim☝🏻

•••

4 Aralık, 2012

İnsan, ayak basmaması gereken bir zemine koşa koşa gittiğinde suçlu etiketine mahkum kılınmayı hak eder miydi?

Yoksa insan, ayak basması yasaklanan bir zemine koştuğunda tüm cesaretini, yasağı verene gururla göstermiş mi olurdu? Kendi içindeki doğruyu, kendi içindeki tutkuyu iliklerinden alanlara ayak tabanları kanaya kanaya koşarken, ne diye darbe vurulurdu hitaplarına? Kim, neden yargının önünde kanatılırdı özüne kilit vurulmasın diye çığlık attığı için?

Kim Minyoung...

Bu isimde çok çığlık yaşıyordu. Önümdeki eskimiş sayfaların üstünde yazan isim çok sesliydi. Parmak uçlarımı sayfanın üstüne sürterken, büronun saatinden gelen tok sesler zihnime batıyordu. Düşünüyordum. Belki de daha önce düşünmediğim kadar acılı ve suçlu düşünüyordum.

"Jeongguk." Eunwoo'nun sesi doldurdu kulaklarımı, "seni aşar. Beni pişman ettirme."

Bir diğer sayfayı çevirdim. İncecik bir dosyaydı; sanki devlete karşı çıkan bir kadın, intihar süsü verilerek cinayete kurban gitmemiş, halk günlerce bu cinayeti konuşmamış, eylemler yapılmamış, devlet sarsılmamış gibi unutulmuştu. Dosyanın ve bu cinayetin üstünü öyle güzel kapatmışlardı ki üzerinden sadece on üç yıl geçmesine rağmen kimse bir kez bile anmıyordu adını.

Oysaki on üç yıl, bir günün acısını geçirecek kadar uzun değildi.

Asırlar ertelemezdi bir saatin yarasının tazeliğini.

"Görmüyor musun? Şu anki sistemle aynı sistemdeyken yaşandı bunlar, Eunwoo. Daha iki yıl önce üstü kapanan iki devlet kaynaklı cinayet yaşandı. Bu kadının hikayesinde başka bir şey var."

Sandalyesini geriye itip ayağa kalktı, pişmanlık dolu gözleri büronun duvarlarına sığındı.

"Sana bu dosyayı güvenerek getirdim." Parmağıyla dosyanın üstüne vurdu, "bu dosyayı aç, peşine düş diye değil; kendini tehlikeye sok diye getirmedim."

"Umrumda değil." Dosyanın üstünden elini ittim, "ne kadar umrumda? Merak ediyorum ve öğreneceğim. Bu kadını kim öldürdü, neden öldürdü, halk neden susturuldu ve devletin amacı neydi? Hepsini öğreneceğim."