Giriş Bölümü

102 5 1
                                    

Elimde tuttuğum kıyafetlerimi yanıma bıraktım. Yaptığım işi sevmiyordum. Kendim gibi olamıyordum.
Narçiçeği rengindeki mini eteği giydiğimde yüzümü buruşturdum. Üstüme de beyaz sıfır kol gömleği geçirip ten rengi topukluluları giyindim. Bunlar bana, bize göre değildi. Bizler uzun şaşalı etekler, başımızda yemenilerle göbek atan Romanlardık. Modernlik, kesinlikle bize göre bir kavram değildi.
Sarıyla karışık kahverengi saçlarım her zaman lüle lüleydi. Dokunmama gerek yoktu.
Dudağıma parlatıcı sürüp saate baktım.
07:01
Eyvah, fazlasıyla geç kaldım!
Bugün önemli bir gündü. Patronun günü fazlasıyla yoğundu ve yanında yirmi dört saat boyunca durmam gerekecekti. Her bir saniyesi bile onun için zaman kaybıydı. İşe başladığım günden beri bana kızıyordu ve sonunda çıkışımı verecek diye her gün ödüm kopuyordu.
Bu işi annem istediği için yapıyordum. Yoksa ben; hâlâ içindeki cazgırlığını kaybetmemiş, Dikmen sokaklarında göbek atarak zaman geçiren, Pansiyoncu Menekşe'nin kızı Elisa'ydım!
Koşar adımlarla mutfağa geçtiğimde annem bana uyarır gibi bakıyordu.
"Abe kızım, dur daha vakit var."
Annem her seferinde bunu söylüyordu ama ofise gittiğinde azar işiten o değildi.
Reçel sürdüğüm ekmeği ağzıma tıkıştırıp, ağzım dolu dolu cevap verdim.
"Aman be ana, sen bilmez misin bu patron kişisi bana kızıp durur?"
Son lokmamı da bitirip annemin cevabını beklemeden banyoya koştum.Dişlerimi fırçalayacak vakit yoktu, ben de ağzımı çalkaladım. Banyo yapacak vakit olmadığında da vücudunu ıslak mendille silen bir insandım ben.
Merdivenleri inerken aklıma, annemin bugün burada olmayacağı geldi. Anneannem ölmüştü ve annem bugünlüğüne Romanya'ya gidiyordu. Bu yüzden benim de Patron Bey(!) Shilly'den izin alıp pansiyonun başına geçmem gerekiyordu. Ben ona kısaca Şıllık diyordum.
Salonun ardındaki dış kapıya vardığımda annem bana sarıldı.
"Haydi, dikkatli olasın."
"Sana da iyi yolculuklar ana."
****

Merhaba arkadaşlar, bu hikayemizle karşınızdayız, burada yeni değiliz ama yazarlıkta yeniyiz. Biz Betül ve Cemre olarak iki kişi birlikte yazıyoruz. İsteyenler @cemrebet hesabından da bize ulaşabilirler.
:)

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 18, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

1 Türk 1 Kürt 1 LazHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin