ARDIÇ (BxB)

Bölüm 37: Mektup

Günün ikinci bölümü iyi okumalar :)

Ardıç tulumunun kemerlerini bağlarken "Ben hazırım!" diye bağırdı banyoya doğru. Bugün Alparslan ve Altan Dedesiyle eve bakmak için gideceklerdi.

Alparslan banyodan sadece pantolonuyla çıkarken saçlarını kurulayarak Ardıç'ın yanına geldi. Sevgilisini kendine çekerken Ardıç'ın göbeğinin aralarına girmesiyle kaşlarını çattı.

"Çok kızıyorum ama artık ben size." Dedi Alparslan sesini şakacıktan sertleştirip elini Ardıç'ın karnına koyarak. Eliyle sevgilisinin karnını okşamaya devam ederken "Tamamen sarılamıyorum bile artık babanıza." diyerek sitem etti Alparslan. Eline doğruca gelen bir darbeyle şaşkınlıkla gözlerini açarken Ardıç da aynı şaşkın gözlerle eşine baktı.

"Tekme mi attı o?" dedi Alparslan şaşkınlıkla sevgilisine.  Ardıç elini Alparslan'ın az önce koyduğu yere koyarken tekrar hissettiği darbeyle gülümsedi.
"Dokunuşlarımıza tepki veriyorlar artık Alparslan!" dedi Ardıç sevinçle.

"Resmen onlara kızdım diye bana tepki gösterdiler. Bizi mi kıskandılar acaba?" dedi Alparslan merakla . Elini bir daha Ardıç'ın karnına koyarken "Babanız en çok beni seviyor." diye fısıldadı Ardıç'ın karnına doğru.  Bebekler arka arkaya hareket ederken "Vallahi kıskanıyorlar!" dedi Alparslan heyecanla.

Ardıç iç çekerken dolabından yeleğini alarak ayakkabılarını giymek için hole doğru ilerledi. Çocuklarının kendileri dışında arkadaş edinmek için hiç sıkıntı çekmeyecekleri belliydi çünkü Alparslan şimdiden çocukla çocuk olmuştu bile. 

Alparslan üzerine geçirdiği tişörtle acele adımlarla yanına gelirken evin kapısını kitlemesiyle el ele aşağı indiler. Alparslan evin adresini navigasyona girerken heyecanla camdan dışarı baktı Ardıç. Çevreyi dikkatle incelerken tek tük apartmanların yerini ağaçlara bırakmasıyla heyecanla gülümsedi Ardıç. Bu yol evlerine giden yoldu ve çok güzeldi. Asfalt kendini yavaşça çakıl taşlarına bırakırken geniş bir kapmın görünmesiyle arabayı dedesinin arabasının yanına park etti Alparslan.

Ardıç Alparslan'ın kapıyı açmasıyla sevgilisinin elini tutup arabadan inerken gözlerini demir kapının ardında görünen eve doğru çevirdi. Altan dedenin mütevazilik ettiğinin şimdiden anlamıştı.

Bu ev hayallerindekinden bile güzeldi.

Demir kapının yanındaki güvenlik kulübesinden çıkan adam onları selamlarken "Hoş geldiniz." dedi güler yüzlü bir şekilde.

Ardıç kafasıyla adama selam verirken kapının açılmasıyla içeri girdi ikili. Ağaçlar ve çiçekler yürüdükleri yolda onlara eşlik ederken garaj kapısıyla evlerinin kapısını görmesiyle durakladılar.

Ardıç iki katlı beyaz boyalı evi incelerken modern Fransız tarzda inşaa edilmiş eve şimdiden aşık olmuştu.

Elini zile basmak için kaldırırken zilin üzerinde yazan yazı dikkatini çekti.

Alparslan & Ardıç Karanlı

Sorar gözlerle alfasına dönerken "Ben rica ettim dedemden sağolsun hemen yazmış isimlerimizi." diye açıklamada bulundu Alparslan. "Her ne kadar resmi nikahımız henüz kıyılmasa da isimlerimizin böyle durmasını istedim. Senin için sorun olur mu?"

Ardıç ayakları üzerinde dikilirken kollarını alfasının boynuna dolayıp yüzünü kendine çekti. Sevgilisinin dudağına uzun bir öpücük kondururken "Çok hoşuma gitti." Dedi Alparslan'ın dudaklarına doğru.

Alparslan tam Ardıç'ın dudaklarına tekrardan yapışacaktı ki kapının açılmasıyla ikili ayrıldı.
"Hoş geldiniz Alparslan bey dedeniz bahçe koltuklarında oturuyor. İsterseniz evi gezdikten sonra yanına geçelim." dedi ellili yaşlarının sonuna görünen adam.