P.o.v sophia
Daar lig ik dan, langs de weg gedumpt door me ex-vriend. Waarom vond ik hem leuk, hij gebruikte me alleen maar voor geld, en nu dat ik geen seks wil met zijn vrienden, dumpt hij me. Meschien was het ook beter, want anders was ik een hoer geworden in amsterdam en dan kom je al helemaal niet meer terug naar het gewone leven. Niet dat ik dat wil, want me familie hebben me laten zitten. Dat vergeef ik ze nooit. Ik sta op en loop langs de kant van de weg. "Het is koud" fluister ik in mezelf. Ik let niet op en loop een beetje naar het midden van de weg. Ineens zie ik 2 grote lampem dichterbij komen, maar het is al te laat. Het wordt zwart voor mijn ogen.
Ik wordt ineens wakker op een vreemde plek. Een ziekenhuis? Nee. Als ik mijn ogen beter open doe zie ik vier jongens om me heen staan. "Omg ze is wakker" roept een jongen met bruin krullend haar. Ik probeer recht op te zitten en wrijf het slaap uit mijn ogen. Nu zie ik alles veel beter. "Ehm wat doe ik hier?" Vraag ik bang. "Je bent veilig" zegt de jongen met het blauwe haar, en hij lacht naar me. "Hoe ben ik hier naar toe gekomen?" Vraag ik, en kijk de jongens aan. De jongen met zwart haar met blonde plukjes begint te praten "Je liep op het midden van de weg, en we zagen je te laat..." Hij slikt en praat verder "toen later stopte we met de tourbus en namen we je mee naar binnen om te kijken of alles goed ging met je". Ineens herinner ik me alles "zullen we je thuis brengen?" Vraagt de jongen met donkerblond haar. Ik kijk uit het raam "ik heb geen thuis meer" zeg ik emotieloos. "Ehm meschien kan je bij ons blijven" zegt de jongen met blauw haar en lacht naar me. "Als dat zou kunnen zou ik heel blij zijn" zeg ik met een lach. "Nou dat is dan geregeld" zegt de jongen met donkerblond haar.
"Ehm hoe heten jullie eigenlijk?" Vraag ik nieuwsgierig. " ik ben calum" zegt de jongen met zwart haar en blonde plukjes. "Ik heet luke" zegt de jongen met donkerblond haar. "Ik ben ashton" zegt de jongen met krullend haar. "En ik ben michael" zegt de jongen met blauw haar verlegen. " hoe heet jij?" Vraagt calum. "Ik eh heet sophia, maar noem maar maar sophie" zeg ik met een lach. "Leuke naam heb je" zegt ashton. "Ehm jongens zullen we gaam slapen? Want het is nogal laat en morgen hebben we eem show" zegt luke. "Is goed" zegt calum, hij loopt naar zijn bed en kleed zich om en gaat in bed liggen. De rest volgt calum en gaat slapen. "Ehm michael weet je waar ik meschien kan douchen want ik ben nogal vies enz..." Zeg ik verlegen. "Kom maar mee" zegt michael en lacht naar me. Ik loopt mee naar het kleine badkamertje in de tourbus. "Ehm ik eh moet ook douche..." Zegt michael en krijgt rode wangetjes. "Ehm eh samen dan..? Ik wordt rood, waarom zeg ik dit. " ik ga dan wel eh in me zwembroek om het niet zo akward te maken snap je?" Zegt michael lief. "Ik eh ga dan wel in me ondergoed" zeg ik verlegen. "Wacht ik kijk of we nog een bikini hebben" zegt michael en loopt ondertussen te zoeken naar een bikini. "Yes ik heb er 1" michael palt de bikini en gooit die naar mij toe. " dankje" zeg ik met een lach. Ik draai me om en doe me kleding uit en doe snel de bikini aan. Ik kijk michael aan en lach. Ik loop Het badkamertje in en ga onder de douche staan. Even later komt michael er bij staan. We staan tegen elkaar aan want de douche is klein. "Dus ehmm" zegt michael. "ja eh wil je de shampoo aangeven" zeg ik verlegen. "Tuurlijk", michael pakt de shampoo en geeft het aan mij. Ik doe de shampoo in me haren met veel moeite en pijn. Michael ziet dat en draait me om en trekt me tegen zich aan "Ik doe het wel". Hij maseert de shampoo in me haar en ik geniet van het moment. Eindelijk schoon, geen dwang, en iemand die lief voor me is. Ineens draait michael me om en ik kijk hem aan. Ik ga op me tenen staan en kijk nu recht in zijn ogen. Ik lach naar hem. Michael trekt me tegen hem aan. Dit voelt zo fijn, ik ben zo gelukkig op dit moment. Ik ga langzaam steeds dichterbij michaels hoofd en hij naar mijn hoofd. Onze lippen raken elkaar en even vergeet ik alles, alle elende in me leven, ik wil dat dit moment nooit meer over gaat.
