"သခင်လေးLiuနိုးပြီလား"
"ဟုတ်"
"ဟို ကိုကိုလေးတော့အခုထိဆင်းလာတာမတွေ့သေးပါဘူး"
"ဟုတ် သိပြီ ကျွန်တော်သွားကြည့်လိုက်အုံးမယ် မနက်စာပြင်ပေးထားပါနော်"
"ဟုတ်ကဲ့ သခင်လေး"
YaowenပြောပြီးZhuZhuအခန်းဆီသွားတယ်။
ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက်
"မနိုးသေးတာလား Zhu Zhixin"
ဘာတုံ့ပြန်သံမှပြန်မကြားရတာကြောင့်တံခါးဖွင့်ပြီးဝင်ခဲ့လိုက်တယ်။
"ထင်တဲ့အတိုင်းပါဘဲ"
Yaowenအခန်းထဲရောက်ရောက်ချင်းမြင်လိုက်ရတာကစောင်ကိုပတ်၍ခေါင်းလေးဘဲပေါ်ပြီးနှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ကိုအိပ်နေသေးသည့်ZhuZhu
"ZhuZhixin ZhuZhixin"
နှစ်ယောက်ကြားဘဲ ကြားနိုင်တဲ့အသံလေးနဲ့ZhuZhuကိုလှုပ်နိုးနေတဲ့Yaowen
"အွန်~~~~"
"ထတော့မနက်စာစားမယ်"
"မထချင်သေးဘူး"
"အချိန်မနည်းတော့ဘူးလေ 9နာရီခွဲတော့မယ်"
"မထချင်သေးဘူး"
"ထလို့"
"ဟွန်~~~~"
ZhuZhuအသံရှည်ဖြင့်ညီးရင်းတဖက်သို့လှည့်သွားသည်။
ဘယ်လိုနိုးနိုးမထတဲ့ZhuZhuကိုYaowenလက်ကအသာအယာဆွဲထူးပြီးခါးလေးကိုထိန်းကိုင်ထားကာထိုင်ရက်အနေအထားထိန်းထားရသည်။
သိပ်မကြာZhuZhuအနောက်မှီအိပ်လို့မရတော့တာကြောင့်ရှေ့ကိုစိုက်ချလာပြီးYaowenရင်ခွင်ထဲရောက်သွားတော့သည်။
Yaowenအူကြောင်ကြောင်ဖြစ်သွားပြီးZhuZhuအိပ်နေတာကိုငြိမ်ပြီးနေပေးနေမိသည်။
"ZhuZhixin!!!!!!"
"Yaowen?"
ရုတ်တရက်ဆူညံစွာထွက်လာတဲ့အသံကြောင့်ZhuZhuအတည်လန့်နိုးသွားရသည်။
ZhuZhuမျက်စိဖွင့်လိုက်တာနဲ့သိလိုက်ရတာကသူလူတစ်ယောက်ရင်ခွင်ထဲမှာရှိနေတယ်။ZhuZhuအလန့်တကြားမော့ကြည့်လိုက်မိတော့အဲ့သူကLiu Yaowen။