Chapter 13*Pagbabalik*

7 1 0
                                    

Yulesis' POV

Halos anim na bwan na rin pala ang nakalilipas mula nang iwan ako ni Amanda. Mula nung sinabi niya na ayaw na niya. Kamusta na kaya siya ngayon? Minsan pala dumarating rin sa point na kahit sa tingin mo wala ka ng nararamdaman sa isang tao , mamimiss at mamimiss mo siya .
Pag kasama ko si Lily , pakiramdam ko kasama ko rin si Amanda. Pakiramdam ko lagi ko parin siyang kasama kaya kahit masabi ko mang nakalimutan ko n siya bumabalik pa rin yung alaala niya.

Ding dong..

"Bukas yan , pasok"

Sa tingin ko si Lily yun o kaya si Arnold dahil magkatabi lang yung condo namin dito sa building.

"Babe..."

Napalingon na lang ako bigla nang marinig ko ang boses na yon.

"I'm so sorry " , umiiyak siya at patakbong lumapit sakin.

"A-amanda"

Niyakap niya ako tapos iyak siya ng iyak.

"Hey bakit ka umiiyak?"

"Sorry if I hurt you Babe. I really really love you"

My heart melt when I heard these things from her.

"Ssh. Don't cry babe"

I wipe her tears . It hurts me when I see her crying. Alam mo yung tipong I can also see Lily crying too.

"I'm sorry " , hinigpitan niya ulit yung mga yakap nya sakin . She's so sincere right now.

After that moment . Nandito lang kami ngayon sa sala. I want to clear things from her. I want to know her much better . Gusto ko kilalang kilala ko na talaga si Amanda.

"Amanda. I want to know you more."

She looked at me in confusion.

"I-I want to know you first before we could start again"

"Sure babe. I understand"

"Where have you been in 6 months?"

"States"

"Why?"

"Andun lahat ng natitira kong relatives"

"Where's your parents? I-I want to meet them. Your siblings?"

"I'm all alone. My parents left me . They died ten years ago"

"I'm sorry."

"I'm okay na. So I stand alone at my own feet. I build myself up."

"San ka tumutuloy? "

"Village somewhere in Marikina"

"Can I come there ?"

"Sure.You want na ngayon na? "

"Okay I'll come with you"

I packed up my things. I want to be with Amanda even just for a days or a week.

Mejo okay naman yung byahe. Swift lang akong nagda-drive. Napansin ko rin na natutulog lang si Amanda . I pity her , mag-isa na lang pala siya sa buhay.

When we arrived at Marikina kung san siya nakatira , her house is fine. Medyo simple pero okay naman siya.

"Come"

Binuksan nya yung pintuan tapos pumasok na ako roon. Tinitingnan tingnan ko yung paligid. Malinis naman yung bahay nya.

"Your all alone here?"

"Yes. "

She smiled bitterly.

I wonder if I am all alone like her.
Sobrang nakakalungkot yung ganito.

LilyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon