from nothing to something.

Weer een andere dag.

De wind blies door mijn haar. Mijn zwarte tweedehands fiets maakte enorm veel lawaai, bij elke trap hoorde je de kettingen ratelen. Ik zag in de verte het grote gebouw al staan. Het was pijnlijk om elke dag naar deze kutschool te gaan. Niet dat Junior high zo erg was, maar meer de mensen en leraren erin. Alle meiden waren van die enorme trutten. Ze kamde altijd hun haar en hadden bergen makeup op. En als er dan eens een keer een ander meisje langs liep keken ze elkaar vol haat aan. Maar bij een jongen smolten ze. Het was verschrikkelijk om aan te zien. De leraren waren ook niet Veel beter, ze probeerde zo veel mogelijk niks te doen en als ze dan verplicht waren om iets te doen gingen ze er zuchtend en steunend heen, zodat de leeringen medelijden kregen en het voor hun zouden doen.
Ik reed het plein op en ontweek zoveel mogelijk sigarettenpeuken, ze bleven altijd aan je banden plakken en je kreeg ze er moeilijk af. Ik zette mijn fiets in het meewt zuiderlijke fietsenhok en liep langzaam naar de deur. Ik was altijd heel vroeg en er was nog niemand. Ik was meestal zelfs vroeger dan de meestte leeraren. Het plein was leeg en het was er doodstil. Ik opende de grote deuren en liep naar binnen. Binnen was het warm en ik trok gelijk mijn jas uit. Mijn zwarte leren jas was erg versleten en al bijna kapot, maar ik vond hem nog steeds mooi. Mijn blauwe haar viel in plukken voor mijn gezicht. Ik liep de gang door naar mijn kluisje en keek op mijn rooster. Het eerste uur hadden we engels. Perfect om je maandag het eerste uur met mevrouw sluijp te beginnen. Ze was het soort persoon dat niks uitlegde en er vanuitging dat je alles wel wist door de opdrachten te maken. Het moest altijd doodstil zijn in haar les. Het was eigenlijk wel fijn. Dan kon ik tenminste werken. Ik pakte mijn Engels boeken en mijn scheikunde en deed mijn kluisje dicht. De gang Was leeg en kaal en de posters aan de muren waren zwart-wit. Aan de receptie zat niemand en het zag er levenloos uit. Ik vind het altijd zo mooi als het er leeg is in de gangen. Dan kan je tenminste rustig nadenken. Zonder dat die meiden je lastigvallen. Ik liep met mijn zware tas door de gangen naar het Engels lokaal. Er was nog niemand binnen, ook de lerares niet. Ik ging zitten aan een tafeltje achterin en pakte mijn boeken voor me. De stoffige oude Engels boeken waren kapot en bijeengeplakt met tape. Ik zakte achterover in mijn stoel en viel bijna in slaap, als de bel niet was gegaan. Maar de bel was niet hetgene wat me wakker maakte, drie gemene Bitches wel. "Hey Emo, je zit op onze plek." Ik keek op, zag dat ze met zijn drieën voor me stonden en dat ze me boos aankeken. "Ik mag hier gewoon zitten. Er zijn geen vaste plekken. " Het drietal vond het antwoord schijnbaar niet leuk want ik kreeg een stuk kauwgom in mijn haar gespuugd. Ik probeerde het uit mijn haar te halen maar het was te plakkerig en het bleef aan mijn haar kleven. "Ga nu van onze plek af" en ze gooiden mijn boeken van tafel. Een van de meisjes kwam op me af. Ze had lang blond haar en een spijkerbroek met een rood shirt aan. Om niet te vergeten haar roze gucci tas. Ze pakte mijn stoel, gooide me eraf en ging zitten. "Hey, daar zat ik." "Kan me niet schelen" en de andere twee kamen naast haar zitten. Ik pakte mijn spullen en zocht een andere plek op. Naast iemand die Thomas heette. Hij was best aardig. Ik pleurde mijn spullen op mijn tafeltje, en ging zitten. "Ehm ik wat kauwgom in je haar." Ik keek opzij. een meisje genaamd roos keek me smerig aan. Ze was best verlegen en zei bijna nooit wat tegen me. "Ik weet het, ik krijg het er niet meer uit." Roos stond op, liep naar me toe en even later was de kauwgom uit me haar. "Dank je" roos knikte en ging weer zitten, verder met haar telefoon. Ik wou nog wat vragen maar mevrouw sluijp kwam binnen en zei dat het stil moest zijn.