Anubis specials

Nieuwjaar (01/01/2015)

"ken je dat gezegde van de maretak?" vraagt Raphael. "dat is toch met kerstmis?" zegt Sterre. "d... dan nog. Oh.... Kijk een maretak. Nu moet je me zoenen." Zegt Raphael plagend en houdt de maretak boven hun hoofd. "oh... doe niet gek!" zegt Sterre ook plagerig en duwt hem weg. Raphael dacht dat ze het meende en kijkt treurig voor zich uit. Hij baalt ervan dat hij niet durft te zeggen dat hij verliefd is op Sterre. Hij dacht dat zijn tip van de maretak duidelijk genoeg zou zijn, maar dat was blijkbaar niet zo. Sterre ziet dat hij treurig is. "he, ik bedoelde het niet zo. Jij deed plagerig tegen mij, dus deed ik met je mee." Zegt ze. "ik ben al blij dat je niet echt boos op me bent." Zegt Raphael opgelucht. "ga je vanavond met me kijken naar het vuurwerk?" vraagt hij daarna. "ja, is goed. Hoelaat?" vraagt Sterre. "uhm... ik dacht rond half 12. Ik zou graag naar het stadspark gaan kijken." Zegt Raphael gelukkig. "komen jullie? Marcel heeft voor ons vijven gekookt." Anastacia komt de hal in. "oké, is goed." Zegt Anastacia en verlaat de hal. "wilt u me vergezellen naar de keuken?" vraagt Raphael charmant en steekt zijn arm uit. Sterre haakt haar arm in de zijne. "ja, graag." Zegt ze blij. Wat Marcel gekookt had was inderdaad heel lekker. Na het eten houden we ons bezig met Cluedo. Dat spel duurt redelijk lang. Tijdens het spel verliezen we de tijd uit het oog. De klok geef 23:15 aan. 'Ooo... is het al zo laat?!" zegt Sterre. "ik moet me dringend klaarmaken." Anastacia gaat met Sterre mee naar hun kamer. Als ze weer beneden komen heeft Sterre en nog mooiere jurk aan dan daarstraks. "wow... wat ben je mooi." Zegt Raphael. "jij ook hoor." Zegt Sterre en begint te blozen.

De straatlamp is het enige dat het pad verlicht. Om de 100 meter staat er zo een lamp. Tussen de lampen is het dus heel donker en, vindt Sterre, heel eng. Daarom gaat ze heel dicht bij Raphael wandelen.

Sterre heeft een dubbelgevoel als ze aankomen bij het stadspark. Ze is blij omdat het nu niet meer zo eng is, maar ook verdrietig omdat ze nu niet meer zo dicht bij Raphael kan lopen (met een reden). Ze zoeken een mooi, rustig plaatsje in het stadspark om naar het vuurwerk te kijken. Na het vinden van het perfecte plekje, gaat de eerste pijl de lucht in. Sterre schrikt hierdoor heel erg. "je hebt geen zuiver geweten als je zo schrikt." Fluisterend Raphael in haar oor. Sterre voelt hierdoor duizenden vlinders in haar buik rondvliegen. "kijk, het begint." Zegt hij daarna. Tijdens het vuurwerk horen ze veel: "oh..." en "wauw!". Het is dan ook een heel mooi vuurwerk. Nadat de laatste pijl de lucht is ingegaan (rond 00:30), wordt het opeens heel stil. Na de korte stilte volgt een daverend applaus. Sterre staat lichtjes te rillen van de kou. Raphael ziet het en biedt haar zijn jas aan. Hij doet zijn jas over haar schouders. Sterre apprecieert dat echt. Hun ogen vinden elkaar. Het is net alsof de tijd rond hen stil blijft staan. Raphael komt dichter met zijn gezicht. "ik hou heel erg van je, Sterre." Zegt hij zacht. Hij komt steeds dichter; 10 cm... 5 cm... 2 cm... en opeens raken zijn lippen de hare. Zowel Sterre als Raphael genoten van hun eerste kus. "ik hou ook van jou." Zegt Sterre na de kus. "zullen we naar huis gaan? Ik begin moe te worden." Zegt Raphael en begint te geeuwen. "ja, is goed. Gelukkig Nieuwjaar." Zegt Sterre. "jij ook een gelukkig Nieuwjaar schat." Zegt Raphael en kust haar. Samen vertrekken ze weer naar huis. Wat Sterre net een eng pad vond, vindt ze nu niet eng meer. Ze heeft nu Raphael die haar beschermd tegen de gevaarlijke beesten in het donker.

Einde