GÜNEŞ GİBİ | Texting

•0.4•

Bu kurguyu sürekli unutuyorum ben ya..
O yüzden bölüm yeni geldi..

                
               İyi okumalar dilerimm..

                                     ☀️

                                   instagram: lilieblumee
                                   wattpad: lilieblumee

GÜNEŞ GİBİ

534***: Ee ama ben senin bana
dönmeni beklemiştim..

Ala: Peki bundan bana ne?

534***: Sinirliyiz sanırım.

534***: Gerçi bugün olanlardan sonra ben de sakin kalamazdım.

Ala: Sen de dalga geçeceksen geçte bitsin!

534***: Ben seninle neden dalga geçeyim ki?

534***: Sen beni gerçekten çok yanlış anladın.

Ala: Yanlış anladığımı düşünmüyorum.

Ala: Engelliyorum seni.

                       534*** engellendi

534***: Gerçekten yanlış anladın beni.(İletilemedi.)

534***: Kendimi açıklayabilirim..
(İletilemedi.)

534***: Mesajlar iletilemiyor. (İletilemedi.)

534***: Ne yani gerçekten engelledin mi beni? (İletilemedi.)

534***: Gerçekten de engellemişsin..
(İletilemedi.)

534***: Peki.. (İletilemedi.)

**

Telefonu cebime attıktan sonra gözlerimi kapattım ve sakinleşmeye çalıştım. Normalde kolay kolay sinirlenen biri değildim ama bugün olanlar benim için son noktaydı.

Yarım saat önce

Her zamanki gibi İzem ve Ekinle öğle yemeği için kantine inecektik ki benim bir işim olduğu için biraz geç inmem gerekiyordu.Bu yüzden İzem ve Ekin önden gittiler. Ben de 10 dakikaya işim bitince kantine indim ve yemeğimi aldıktan sonra İzemlerin oturduğu masaya doğru yürüyordum ki birinin ayağına takılmamla yere düştüm. Üstüm full ayranla kaplanmıştı. Kim olduğuna bakmak için başımı kaldırdığımda hiç sevmediğim biri olan Merveyi gördüm. Ben öylece bakmaya devam ederken

"Ee seni kaldıracak arkadaşların nerede?"

diye konuşmasıyla kaşlarımı çattım. Tam cevap vermek için dudaklarımı açmıştım ki konuşmaya devam etmesiyle geri kapattım.

"Gerçi bunca senedir düştüğünde seni kaldıracak bir anneye sahip olmadığın için şimdi de tek kalkabilirsin."

Son söylediği şeyle bu sefer kaşlarım sinirle çatıldı. Hızlıca ayağa kalkarak üstümü düzelttikten sonra konuşmaya başladım.

"En azından senin kadar kendi durumumdaki biriyle dalga geçecek düşmemiş olmam güzel."

Dedikten sonra yüzüne tokatı geçirdim. Onun yüzü yana savrulurken arkamı döndüm ve bizi izleyenleri takmadan kantinden çıkarak lavaboya doğru yürümeye başladım.

Şimdiki zaman

İşte böyle olmuştu her şey..Bu zamana kadar yaptığı her şeye göz yumup susmuştum ama artık sabrım taşmıştı. Birinin omzuma dokunmasıyla başımı çevirdiğimde tanımadığım bir çocuk gördüm. Acaba anonim olabilir miydi diye içimden geçirerek çocuğu süzerken söyledikleriyle yüzüm asıldı. Çocuk içimi okumuştu sanki.

"Ben o değilim ama onun arkadaşıyım. Bunları sana gönderdi."

Eliyle uzattığı şeyi alıp teşekkür ettikten sonra üzerindeki nota baktığımda yüzümde bir tebessüm oluştu.

"Beni gerçekten yanlış anladın. Neden böyle bir şeyle dalga geçeyim ki? Aksine onun yanında olmak isterim ama şartlar izin vermiyor üzgünüm ve kendimi yanlış ifade ettiğim için de özür dilerim. Bunlar da benden sana özür hediyesi.. Şimdi engelimi açabilir misin Güneşim?"

Notu okumayı bitirdikten sonra kutuyu açtığımda gözlerim olabildiğince açıldı. Çünkü içinde bir sürü şeker vardı!! Hem de limon ve portakallı!İyi de o benim bunları sevdiğimi nereden biliyor diye düşüneceğim sırada aklıma onun anonim olduğu geldi. Doğru ya anonimler için böyle şeyler normaldi. Hatta daha fazlasını bildiğine de eminim.. Elimdeki kutuyu kenara bıraktım ve cebimden telefonumu çıkartarak engellini açtıktan sonra onu anonim olarak kaydettim.

                            -Bölüm sonu-

                                      ☀️

Bölümü nasıl buldunuz?

Kitabın gidişatını beğeniyor musunuz?

Bu bölüm pek içime sinmedi ama
yine de yayınladım.

Umarım beğenirsinizz

                      İyi günler dilerimm..