GÜNEŞ GİBİ | Texting

•0.6•

İyi okumalar dilerimm..

                                     ☀️

                   instagram: lilieblumee

                                    wattpad: lilieblumee

GÜNEŞ GİBİ

Öyle böyle derken ertesi gün olmuş ve ben yine sabahın yedi buçuğunda okula gelmiştim. Şimdi ise bizimkilerle bahçede oturuyorduk. Ekin telefona bakarken İzem de karşı tarafımızda oturan üç kişiye bakıyordu. Bense neden bu saatte okula geldiğimi sorguluyordum. İzem'e

"Onlar kim? Niye bakıp duruyorsun ki Allah aşkına?"

diye sorduğumda sonunda gözlerini onlardan ayırma zahmetinde bulunup bana döndü ve soruma cevap verdi.

"Sana daha önce bahsettiğim çocuğu hatırlıyor musun?"

Evet hatırlıyordum. Daha önce bana birine aşık olduğunu söylemişti ama o çocuğun konumuzla alakası neydi şimdi?

"Hatırlıyorum da ne alaka şimdi?"

Diye sorduktan sonra hayırdır der gibi göz kırptım.

"İşte o çocuk orada."

Diyip tekrardan oraya döndüğünde gözlerim fal taşı gibi açıldı. Ne demek o çocuk oradaydı? Ben de onlara dönüp incelemeye başladım. Allahtan buraya bakmıyorlardı yoksa gerçekten rezil olurduk. Ben öylece incelerken İzem tekrardan konuşmaya başlayıp sırasıyla onları tanıtmaya başladı.

"Şu soldaki çocuk Miran Aksel. Okulda oldukça popülerdir."

Demek Miran Aksel dedikleri çocuk buydu. Konuştukları kadar da vardı şimdi. Kumral ve düz saçlara sahip tahminimce uzun boylu biriydi.

"Yanındaki kızı tanıyorsun zaten bizim sınıfta. O da Miran'ın kardeşi."

Evet Gökçe bizim sınıftaydı ama kardeş olduklarını bilmiyordum. Ayrıca Miran'ın kardeşiyse nasıl bizim sınıfta oluyordu ki?

"Aslında bizden bir yaş küçük ama erken verildiği için bizimle aynı sınıfta."

Sanki içimi okumuştu. Hem İzem bu kadar bilgiye nereden ulaşmıştı ki?

"Diğeri de Sarp Devrim. Miran Aksel'in en yakın arkadaşı. O da oldukça popüler."

"Sana bahsettiğim çocukta Sarptı işte."

Bugün daha ne kadar şaşıracaktım Allah aşkına? Şaşkın halimle gözlerimi Sarp'a diktim ve incelemeye başladım. Siyah düz saçlı ve tahminimce o da en az Miran kadar uzundu. Bir an da bizim tarafa dönmesiyle önüme dönmem bir oldu. Al işte kesin ona baktığımı anlamıştı. İzem'in duyabileceği bir şekilde utançla

"Sanırım rezil olduk. Hatta sanırım değil kesinlikle rezil olduk."

dediğimde İzem kıkırdadı. Tam bir şey diyecektim ki kendisi konuşmaya başladı.