List
We mgle, we śnie, jakby w niebycie
W śniegu, we łzach, w błękicie.
Znów piszę do siebie list, skrycie.
Na zblakłych kartkach serca, pragnę
odnaleźć ciszę, ukoić głośne myśli
i nie rozważać, co przyniesie mi życie.
Chcę zaufać, być prawdziwą sobą
i kochać trawle, jakby miłość była,
niczym wieczny atrament.
Zasiewać będę w duszy, srebrnej
wrażliwości, kłosy, by zerwać kiedyś
wspomnia piękne, niby wrzosy.
CZYTASZ
Poezje podniebne
PoetryNiedawno zaczęłam pisać wiersze o różnej tematyce.Poezja jest jak okruszki życia, dobroci i szczęścia, którymi chcemy się dzielić z innymi.Co może się wydarzyć gdy wpadniemy do jej niezwykłego świata i wsłuchamy się w muzykę naszych emocji?
