Duyduğum alarım sesiyle güzel rüyamdan gözlerimi araladığım da yatakta ters döndüm.derin nefes verip beni rahatsız eden sesi kapatmak için telefonumu yatağın için de arayıp bulmuştum.
Saat yedi olduğu için uyanmak zorundaydım.vucüdum uykuyu ne kadar severse sevsin bu hiç bir zaman önceliğim olmamıştı.
Yatkta oturup sırtımı başlığa yaslayıp karışmış saçlarımı düzeltirken.telefonuma gelen en son bildirime bakıyordum.
Dün gece ki kaçamağın fotoğrafları her yerde paylaşılmıştı.oflayıp yataktan kalktığım da kapımda çalmıştı.
" Gir "
" Günaydın rüya hanım "
" Günaydın sofi "
" Kahvaltı saatine az zaman kaldı"
" Biliyorum....bana kıyafet seçermisin"
" Tabi"
Sofi benim giyim tarzımı bilene en iyi kişiydi.seçimlerinden memnundum duşa girip uyuşukluğumdan kurtulduğum da kısa bakım rutinimi yapıp havluyu bedenime doladığım gibi çıkmıştım.
" Hazır mı sofi "
" Evet "
" Tamam sofi sen çık ben hazırlanıp geliyorum "
" Lütfen geç kalmayın rüya hanım"
Başımı salladığım da odadan çıkmıştı seçtiği kıyafetleri alıp tekrar giyinme odama girip hazırlanmıştım makyajımı da tamamladığım da hazırdım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dalğalı saçlarımı son kez elimle düzenlediğimde çantamı alıp odamdan çıkmıştım.bügün ilk okula daha sonra annemin derneğinde ki düzenlediği müzaideye gidecektim.
Müzaidede yapılacak olan bağışlar kimsesiz çocuklar için toplanacaktı bir çok iş kadını ve annemin yakın olan arkadaşları olacaktı her ne kadar toplum dan uzak durmaya çalışsam da bu sefer kendi isteğimle gitmek istiyordum.
Müzaide bir çok rakip karşı karşıya gelirken yüklü miktarlarda yatırım yapıyorlardı.sırf alta kalmamak için küçük şeylere milyonlar harcayan ünlü isimler görmüşlüğüm vardı ama beni en çok memnun eden şey yardımın yapılacağı ve bundan faydalanan kimsesiz çocuklardı.
