sene 1999, mart'ın ilk haftası
"hadi annen görmedi de kızmadı, okula geldiğini de mi unuttun yine n'aptın?"
ning saçlarını sıkı sıkı toplamış, sade giyinmeye çalışmış ama her sene başı olduğu gibi tırnaklarına dikkat etmemişti. minjeong buna alışmış olduğu kadar bıkmıştı ki sorularıyla sitem ediyordu.
bu esnada ningning seyretti her açıdan incelikle tırnaklarını, gözleri sanki ojelerini silecekmiş gibi.
"güzel değil mi?"
tırnakları göstere göstere sordu. dikkat çekmiyor da değildi ha.
"her sene aynı renk, aynı stil. güzel de bıkmadın mı be?"
ning tebessüm etti.
"hiç de gülme, her yıl başında tutanak yemekten ben bıktım sen bı-"
"minjeong, bayan yoon bize bakıyor, çaktırma."
gergin bir matematik öğretmeni. her sene genellikle kapıdan öğrencileri o geçirir. gözleriyle konuşur öğrencileriyle. her sabah da ters tarafından uyanmışçasına bağırır. en azından bu ikiliye göre.
ning çok da ağzını hareket ettirmeden sual etti,
"yine o sabahlardan mı?"
"kalk ayağa ning."
ikisi aynı anda saygıyla öne eğildiler ki eğildikleri gibi kapıya koştular. bi an soluksuz bi yarış başladı ikisi arasında kapıya kadar.
"min, yetişemiyorum!"
minjeong, 8 yaşından beri atletizme ilgi duyuyor, okul kulüplerine katılıyor ve antrenmanlara gidiyordu. belki de bu garip çocukça yarışları o yüzden hep kazanırdı genç kız. hem bağırıp hem de koşmaya devam ediyordu.
"çok çalışman gerek ning!"
ikisi arasındaki bağ lise denen ortamın en başından beri sıkıydı. ning çinli olduğundan pek arkadaşı yoktu bu dönemin başlarında. en azından kendisine göre böyleydi.
minjeong ile hem komşu hem de sıra arkadaşı idiler. bundan dolayı ningning ona "kaderdaşım" derdi ara sıra ki bu minjeong'u utandırırdı.
minjeong, kapının önlerine geldiğine dans ederek ning'in uydurduğu 'ben kazandım' şarkısını mırıldanıyordu.
"peki, kazandın."
⋆⭒𓆟⋆｡˚𖦹𓆜✩⋆
"kızlar ve erkekler ayrı tarafa!!"
"çok takı takıyorsunuz."
"üniformasızlar okula alınmıyor."
"bayan yoon alışıldık uyarıları ardı ardına sayarken hiçbir öğrencinin onu içten içe takmaması kadar olağan bir gün" dedi ningie içinden.
mart en sevdiği aydı. çünkü bir kara kışı kapatır yerine açardı güneşleri. çok da sıcak değildi yaz kadar.
ning'e göre hayat bir masal, kendisi ise uyuyan bir bebekti.
bayan yoon sesini her kelimesinde yükselte yükselte,
"tırnaklarını her seferinde cebine koyarak saklandığını sanıyorsun ama ben anlıyorum ning yizhuo!" dedi.
minjeong ne kadar kıkırdasa da ning'in öfkesi,bu olaylardan dolayı her sene başında daha da tepesine çıkıyordu.
kaldı ki önünde bir sene daha vardı.
örgülü krem yeleğinin ceplerinden çıkardı ince ellerini. ojeleri siyahtı. hep siyahtı.
minjeong ile arasında bi istişare çoktan bir yıl önce gerçekleşmişti bunun hakkında.
