arkadaşlar siz okuyorsunuz ama beğeni yada yorum 1 kişi yapıyor modum düşüyor yazmak istemiyorum rica ediyorum beğenin zor bişey değil eklemek istediğiniz şeyleri de dile getirebilirsiniz sizleri seviyorum kızlarımım ( bölümde bira
baranın gözlerinin içine bakıyordum çünkü masanın altında bacağımı kıvırıyordu bana bir uyarı mesajıydı bu gözlerim dolduğu için kafamı eğdim
rojin bana hitaben konuştu
" nasıl tanıştınız Esved ben biraz böyle şeyleri merak ederim kusura bakma lütfen "
, yok hayır ne kusuru birbirimizi tanımaya çalışıyoruz sonuçta
baran lafımı bölerek şöyle dedi "aslında esvet beni tanımıyordu ilk ben aşık oldum ben kardeşimi okula bırakırken esvedi gördüm öyle başladı bizim aşk hikayemiz
aslında doğru beni okulda görmüştü 15 yaşındayken bir sapık gibi beni izlemişti benimde deli çağlarım o zaman sevdiğim bir çocuk var onunla görüşüyoruz baran bunu öğrenince abime gidiyor söylüyor abim beni okuldan alıyor baran da abime borç veriyor abim borcu ödeyemiyor ve karşılığında beni istiyor ve yanında da bir çanta para ve beni baran satıyor o günden sonra 7 yıldır abimi hiç görmedim O gün bugündür defalarca kez intihar etmelerim evden kaçmaya çalışmalarım tecavüzlerim tacizlerim şiddetim hiç bitmedi o vurdukça ben öldüm sonra oğlum oldu mecbur sustum katlandım ama özgürlüğümden hiç vazgeçmedim .
" ah çok güzelmiş hikayeniz esved kaç yaşındaydın sen, diye bu seferde beni zorda bırakacak bir soru yöneltti ama yalan söyleme gereksinimine girmeden direk cevap verdim
22 yaşındayım rojın sen kaç yaşındaydın
" ben 26 yaşındayım canım benim ama sen çok genç anne oldun galiba oğlunuz deniz 5,6 yaşında gibi.
benim rahatsız olduğumu anlamış olacak ki devam etmedi bundan utanmıyordum tabiki isteğim dışı bir hamilelikti ama bunu kimse bilmediği için ahlaksız gibi görünüyordum sesiz kaldım baran ve berzan bey iş konuşuyordu adar Ali da onları dinliyor gibi görünsede kulağı bizim konuşmamızdaydı
"nerelisiniz rojın isimleriniz biraz garip geldi yanlış anlama lütfen sadece hayatımda ilk defa duyuyorum mazur gör.
" hayır tabikide güzelim normal merak etmen biz ağrılıyız, oğlum miran İstanbul'u çok merak ediyordu biz gelmeyecektik normalde bu yüzden geldik yalan söylemek gibi olmasın bende merak ediyorum sana hevesli hevesli anlatıyorum ama sen ztn her köşesini gezip görmüşsündür. dedi gülümseyerek,
gülen yüzüm soldu ben hiç İstanbul'u gezmemiştim ben evin olduğu sokağı dahi detaylı bilmiyordum ki, yüzümün düştüğünü gören rojin
" yanlış bişey mi söyledim esved özür dilerim seni kırdıysam
"hayır yok özür dileyecek bişey sadece kulağına doğru eğilerek " ben hiç İstanbul'u gezmedim bende bilmiyorum inan ki "
" ya üzüldüm bilmiyordum kusura bakma neden gezmedin hiç .
bu sorusuna cevap vermyecektim çünkü baran belimi sıkıyordu susmam için
"vakit olmadı rojın "diyerek geçiştirdim
baran adara takmıştı sürekli ona laf çarpıyordu
"sen ne düşünüyorsun peki bu proje hakkında Adar Ali ailenin en küçüğü olduğun için pek senin fikrin sorulmuyor sanki ha" gülerek alaya alarak konuştu
Adar yumruğunu sıkarak konuşmaya başladı " benden büyük abim var bana laf düşmez büyüğümün yanında konuşmak fikrimi söyledim abim uygun görürse ztn ben laf etmem tekrar,
