Kung Maibabalik Ko Lang

Chapter 1

Hi, I'm Hans I'm 20 Years Old now,  Dami kung Pagsisisi sa buhay kasama na jan ang hindi masyadong pag eenjoy sa teen age life ko dami ko kasing pinalagpas na opportunity (opportunity talaga noh?) hahaha.

Kung maibabalik ko lang ang panahon na kasama ko sya, hinding-hindi ko na sasayangin yung panahong nasa tabi ko sya.

*FlashBack*

Year 2009

"Transfer ka sa Private school" sabi sakin ni madear

"Bakit naman po? Ayaw ko noh, Wala akong friend dun, atska Private school? Naku, Naman ayaw ko mga mata pobre lang ang mga studyante dun,  no thanks"

"Ah bsta mag transfer ka dun, Wala ng Pero Pero pa, Di naman ikaw mag babayd sa tuition fee.

Nag Pa enroll na ako One Week Before nag start yung pasokan. Di na ako pinatake ng entrance exam kasi Matataas na man dw yung grades ko.

June 8, 2009 

Opisyal nag bukas ang klasi sa paaralang pinasokan ko at noong time na yun June 1 naman nag bukas ang klasi sa mga public school. Tandang tanda ko pa yan hahaha.

Papasok na ako sa Gate ng School bigla akong nakaramdam ng kaba, Kasi naman Private school na yung papasokan ko nanggaling lang kaya ako sa Public. Sino ba naman ang hindi kakabahan?!

As I Walked the Hall way the students were staring at me na waring papataying nila ang ganda ko kasi kabog sila. hahaha.

No, Seriously Pinagtitinginan nila talaga ako at nag bubulongan ang mga Impaktang babae yung mga boys naman tila na starstruck sa Ganda ko. hahahaha.

Papalakad na ako papuntang Classroom ng 4th year may nakita akong matangkad na lalaki Gwapo, Mabango at halatang may kaya sa buhay base sa mga kilos nya may breeding kumbaga sinunda ko na lang sya kasi na sesense ko na 4th year na din sya kaso ang bilis nyang mag lakad.

Nakarating na ako sa classroom as in nasa tapat na ako ng pintuan yung isa kung paa gustong pumasok kasi ang daming gwapo hahaha at yung isa ko namang paa Gustong umuwi. Iwan ko ba bakit ako nakaramdam ng ganun. Hindi dahil sa di ko kayang maki pagsabayan sa kanila pero dahil natatakot akong kutyain nila ang pagka tao ko.Natatakot din ako kasi hindi namin kami mayaman isang kahig isang tuka nga lang kami e. haha chos, Mahirap kami pero Nakakakain din naman kami ng mga pagkaing pangmayaman noh, Akala nyo? hindi?! hahaha,

Di na ako nag patumpiktunpik pa pumasok na lang ako Wala ng Choice e, Alangan naman babalik ako sa bahay baka ma itak pa ako ni madear. So nag hanap na ako ng mauupoan ko. Bigla na lang ni sight ng mata ko yung kaninang lalaki YUng GWAPO, MATANGAKAD, MABANGO. hahaah naka upo sya sa 2nd row. AKo naman puwesto na ako sa 1st row nasa gilid ng bintana.

 Tahimik lang ako noong time na yun as in naka zipper ang bunganga ko. Alangan naman lalandiin ko silang lahat agad-agad baka maupakan pa ako ng mga ito, di ko pa naman kabisado ang mha ugali ng mga impaktong to.