Bölüm müzikleri:
1)Ayşegül Aldinç-Durum Leyla.
30 eylül 2025
Bade Karakum
Geçmiş ve geçmişteki kötü günleri çağırıştıran tüm anılar net bir şekilde insanın hafızasına kazınır.Çünki insan kalbi ve hafızası,kendisini üzen ve canını yakan tüm şeyleri daha iyi hatırlayacak şekilde kodlanmıştır.
Benim bir sürü iyi ve kötü anılarım vardı.Ama bazen hapsolduğum zaman diliminin bana iyi mi,yoksa kötü bir anıyı mı çağırıştırdığını anlamıyordum.
Ben hiç bir zaman kelimenin tam anlamında bir bütünün parçası olmamıştım.Bir ailenin bir parçası olmamıştım.Hep tek bir parça olmuştum.Oysa ben de sıcak bir yuvada yaşamak isterdim.
Hasret kaldığım öyle şeyler vardı ki...
Kadeh ile evleneli bir hafta olmuştu,bir hafta içerisinde aramızdaki kimyada hiç bir değişiklik olmamıştı.
Ne kadar inkar etsem de işe korumalarla gidip gelmeye devam ediyordum,o da çalışıyordu.Sessiz akşam yemekleri,kısa diyaloglar...
Canım sıkılıyordu.Hem de fazlasıyla.Anıl ile her gün konuşuyorduk.Geçen gün iş çıkışı görüşmüştük bile.Bu duruma nedense Kadeh bir şey dememişti.
Sebebi babam olan istemediğim evliliğin tam gayesini anlamamak bu durumu daha da çekilmez kılıyordu.
Zaten son iki gündür eve bile gelmiyordu.Dün arayıp gece gelmeyeceğini söylemişti.Bu gün de gelmemişti.
Saat on ikiye geliyordu,salondaki koltukta oturmuş guya okuduğum kitabın sayfalarında gezdiriyordum gözlerimi.Bir az sonra kapının çalınmasıyla irkildim.Saat geçti,korumalar şüpheli buldukları birinin kapıya kadar gelmesine izin vermezdiler.
Kapıdaki büyük ihtimal ya Kadeh ya da Nermindi,ama nedense korkmuştum.Kapı bir kez daha çaldığı sırada ayaklanıp küçük adımlarla kapıya ilerledim.
Ne zaman titremeye başladığını fark etmediğim ellerim kapıya uzandı."Kim o?"dedim.Sesim titremişti."Bade hanım açar mısınız?"diyen ses korumalardan olan Polata aitti.Polat geldiğim günden beri Kadehle yakın olduğunu gördüğüm ve diğerlerine kıyasla bana daha içten davranandı.Sesin sahibini tanımak içime su serperken yavaşça kapıyı açtım.
Gördüğüm manzaryla afalladım.Polat Kadehin koluna girmiş onu zar zor ayakta tutuyordu.Sarhoş olduğunu buğulu bakan gözlerinden,kesik nefeslerinden anladığım Kadeh ise sanki burda değildi."Bir az içti,zar zor getirdik eve.Gelmek istemiyordu,ben içeriye taşıyayım."ben şaşkınlıktan bir şey diyemezken yer açıp geçmelerini sağladım.
Odası ikinci katta olduğu için Polat onu en fazla kanepeye kadar götüre bilmişti.Onu koltuğa yatırdı.Doğrulup bana baktı "Fazla uğraşmayın,alışık zaten,çoğu zaman burda yatar.Yarın Melek hanımın günü değil,kalktığında ona bir kahve yaprsanız hemen ayılır."dikkatle onu dinlerken başımı salladım.Polat burda daha fazla oyalanmadan evden çıktı.
Gözlerim yakışıklı çehresinde geziniyordu,yarımayıktı.Gitmeye yeltendiğimde elimi kavradı,nazik tutuşu canımı acıtmazken kısık sesle "Gitme..."dedi.Kaşlarım çatılırken yanına yaklaştım,yere oturup sırtımı kanepe yasladım.Elimi tutuyordu hâla "Bade."dedi,sesi titremiş miydi?
Gülümsüyordu,ama bu alkolün etkisyle oluşmuştu.
Doğrulup oturdu,sarhoştu,zar zor konuşuyordu "Yanıma oturur musun?"tereddütle yanına otururken aramızda bir mesafe bırakmıştım."Benden korkma Bade."kıkırdadı,ama gözleri oldukça derin bakıyordu."Sana zarar vermem,anlıyor musun?"konuşması oldukça yayvandı,güçlükle anladığım cümleler kuruyordu "Keşke her şeyi sana anlata bilsem."iç geçirdi gülerken."Neyi mesela?"bu durumda ağzından laf ala bilirdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Adavet Şarabı
General Fiction..."Yapamam Bade,bu aşkın ateşi ikimizi de yakar.Ne sen yanacak kadar cesursun,ne ben seni yakacak kadar vicdansız." Aldığım soluklar boğazıma takılırken "Yakan sen olduktan sonra elimden tutsan cehenneme bile giderim."...
