İyi okumalarr.💝💝
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Yattığım yerde daha rahat bir pozisyon almak için kıpırdandım. Evdeki o eski koltuk bile daha rahattı bu nezarethanede ki tahtadan olan oturacaktan.
Bir saat sorgu odasında öylece durduktan sonra beni buraya getirmişlerdi.
Ayak sesleri duyduğum da gözlerimi kapattım. İnsan görmek sinirimi bozuyordu artık.
Olduğum yerin kilit açma sesi geldiğinde ağzımın içinde bir küfür mırıldandım.
Tek gözümü açıp etrafa baktığım da gelen kişiler Alparslan ve bana vuran adamdı. Arkada ki Cihangir'i saymıyorum bile.
Burada olmam yetmezmiş gibi birde bunlar gelmişti.
"Karan."diyen Alp'ti.
"Hı."
"Konuşalım mı birazcık bu konuyla ilgili."
"Hayır. Konuşmamız gerekmiyor. Beleşe hapiste yatacağım bu kadar."
"Karan Pusu."bu sefer de Cihangir konuşmuştu.
Derin bir nefes verip yattığım yerde oturur konuma geldim.
"Ne var."Dediğimde söze bana vuran yavşak atladı.
"Ben çıkayım amca. Fazla sürmesin lütfen. En fazla beş dakika." Cihangir kafasını sallayınca dışarı çıktı yavşak. Amca mı ne alaka.
"Amca derken." Diyen bendim.
"Kuzenin Alptuğ. Yiğenim oluyor kendisi. Buraya da Göktuğ'a bakmaya geldik. Senin burda olduğunu öğrenince de yanına geldik. " Diyen Cihangir'e baka kaldım.
"Hassiktir."
...........
"En az üç ay yatarsın içerde. Parayı ödeyelim işte sicilene bir şey işlemesin. Hapishaneler tehlikeli hem katiller yaşıyor orada zarar gelir sana."diyen Cihangir'e on dakikadır yaptığım gibi yine kafamı sağa sola salladım.
Tanımadığım bir insana para ödetecek değildim. Bu kişi Cihangir ise imkanı yoktu.
"İstemiyorum."dediğimde sesim öncekilerden daha kararlı çıkmıştı. Önümde ki adam sıkıntılı bir nefes verdiğin de oturduğu yerden kalktı.
Kapının ordan gelen sesle o tarafa döndüm.
"Amca bu kadar yeter beş dakikayı geçti zaten."diye içeri giren dangalağa baktım.
Burnumdan akıp kurumuş olan kan hala duruyordu. Şimdi kalkıp dövsem sonuçta her türlü hapise giricem.
Yavaşça ayağa kalktığımda bütün bakışların bana döndüğünü hissettim. Ben sadece kilitlenmiş gibi karşımda ki adama bakıyordum.
Dövsem pek bir şey kaybetmezdim değil mi.
Ona doğru adımlar atarken önüme geçen kişiyle durmak zorunda kaldım.
Alparslandı.
"Napıyorsun Karan." Bakışlarımı onun üstüne diktim.
"Boş yere hapise girmeyeyim değil mi." Dedim.
"Oğlum saçmalama manyak mısın." Dedikten sonra beni geri yerime oturtdu.
"Birazdan yine gelicem Karan bey tekrar konuşcaz bu konuyu." Diyerek Cihangir diğer ikisini de alarak dışarı çıktı. Kapıyı kitlemeyi unutmamıştı tabi Alptuğ yavşağı.
