The Obsessed Psychopath

Prologue

A/N: This story falls within Darkromace. And When I say Darkromace. It involves such as obsession, manipulation, torture, as well as violence situations. That could trigger for certain readers. So yea, okay paba tayo jan? The door is open for you if you're not comfortable  of taking another step. Beep!

Im not here to serve your taste. Kaya naman if you have read N/A, may idea na kayo anong flow ng story 'kay?

A: Im trying to make a story since someone motivate me to make one. HAHA! Eme, na i-inspire lang talaga ako sa mga author na apaka pak ganern ng mga story nila. So i made up my mind na "gagawa din ako". Im stil studying kaya hindi every day update nito since im not a "Fiction" and have alot of plans in the future.

A: I been thinking if hahanap ako ng babagay na character that is non-fiction. Or hayaan kona lang yung imaginary ng mga ka readers kung hanggang saan sila dadalhin ng kanilang mga isipan?

Isa, Dalawa, Tatlo. Paano kami umabot sa Ganito ?
Apat, Lima Anim. Bakit nangyayare ito sa Akin?
Pito, Walo , Siyam. Kelan ako Pakakawalan ?

How did my guardian angel let me sacrifice this much?

...

Kumakabog ang dibdib habang patuloy na tumatakbo palayo sa lugar na hindi pamilyar sa akin. Tinatahak ang madilim at makahoy na kagubatan.

Nakasuot lang ako ng gusot na mahabang damit hanggang tuhod. Habang ang mahabang buhok ko naman ay malayang
nakawagayway sa balikat.
Walang kahit ano mang dala habang tumatakbo papalayo sa mansyon.

Palinga-linga, umaasang baka may makitang taong mahingan ng tulong sa kalagayan ko ngayon.

"Tulong!! Tulong!! Tulongan nyo po ako!!" patuloy na sigaw gamit ang paos na paos na boses habang patuloy paring tumatakbo.

Pano niya ako nahanap? Anang isip ko.

Patuloy parin ako sa pag takbo
hanggang sa makarinig ng
pagsalita palalapit sa direksyon ko.

"Baby" sabi ng pamilyar na boses.
Mabilis naman akong nagtago sa likod ng puno habang tina-takpan ang aking bibig, iniiwasang maka gawa ng ano mang ingay.

"Baby. Labas napo, pagod napo ako kakahabol" Tunog na parang nang lalambing ng isang sanggol.

Nanginginig, Takot, Nagagalit. Halo-halong emosyon ang nararamdam sa mga oras nato.
Ramdam na ramdam ko ang kabog ng aking puso na kanina pa gustong kumawala.

Ilang oras ang katahimikang bumabalot sa paligid.

Wala naba ang hayop na yon? Sabi ng aking utak. Ilang oras pang nag tagal ang katahimikan.

Habang napag-isipan kung silipin ang direksyon na sumisagaw lang kanina. Sa sana ay hindi kona lang ginawa dahil naka tingin ito sakin ng walang emosyon ang mukha.

Bigla naman akong nanigas sa kinatatayuan at tagaktak ang pawis habang hindi makaalis ng tingin sa unahan.

Oo. Siya. Ang nag iisang pilit kung tinatakasan na ngayun ay dumudungaw na pala habang patay ang mga mata na nakatingin na akin. Na kahit anong dilim ng paligid ay kita ko pa rin ang dilim na awra nito.