His Unexpected Heiress

CHAPTER ONE

DISCLAIMER: This is a work of fiction, names,
characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the products of the authors imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living, or dead, or actual events is purely coincidental.

_______________________________________________________________________________

SERA'S POV

"Anak, hindi ka ba papasok ngayong taon?" Mama asked me, while she was fixing her laundry.

"Kung papasok ako ma, sinong tutulong sayo?" I said, and helped her put her laundry in the back of the house..

Sumunod naman siya sakin. "Eh, nak, sayang naman ang taon, nung nakaraang taon hindi ka pumasok." Malungkot na sabi niya, tumayo naman ako at inakbayan siya.

"Ma, saan tayo kukuha ng pang tuition? Kulang pa nga yung kinikita ni papa, saka pinag aaral niya si Sarah."

"Ikaw, paano ka naman, anak?"

"Ma, pag naka luwag luwag tayo, babalik din ako sa pag aaral." sabi ko sa kanya bago lagyan ng tubig ang palanggana.

"Pangarap mong makatapos, tapos kaming mga magulang mo, hindi namin naiibigay sayo, ikaw ang tumutulong samin---"

"Syempre naman, ma. Anak mo ako at nanay kita. Kaya natural na gagawin ko ang lahat matulungan ko lang kayo ni papa."

I said smiling, and she smiled back and came to me and hugged me.

"Mahal na Mahal ka namin, Sera."

"Tss, Bakit kailangan mong umiyak? HAHAHA!" natatawang tanong ko.

"Ikaw kase."

"Aba nanisi kapa?"

Nag umpisa na kaming maglaba ni mama, nag kwentuhan lang kami habang naglalaba.

It's my second year in college, when I quit for the second semester..Nagkasakit kase si papa, so I didn't continue studying, the only ones studying were Sarah, and my brother Sean, he was about to graduate, kaya hindi narin siya pinahinto ni papa, sayang din kase..

"Anak, anong oras na?" Tanong ni mama, habang pinipiga niya ang damit.

Kinuha ko ang cellphone ko na nasa bangko at tiningnan ang oras doon.

"11:36, ma."

"Naku, magluluto muna ako, parating ang papa mo at ang kapatid mo." sabi niya at nagmadaling mag hugas ng kamay.

"Ako na ma, ako na." tumingin siya sakin. "Ako na ho, yung manok po sa ref ang lulutuin ko?"

"Sigurado ka bang ikaw na ang mag luluto?" tanong pa ni Mama sakin..

"Oo ma, ako na ho. Ano bang luto don ma?"

"Adobo nalang, paborito iyon ng kapatid at papa mo."

"Sige ho, si kuya ba kailan uuwi, bukas ba, Saturday bukas ah."

"Tatawag naman ang kuya mo sayo pag uuwi siya, busy at graduating."

I left her at the back of the house and went into the kitchen, inilabas ko ang manok sa ref, at naggayat narin ng mga isasangkap doon.

Saktong pag tapos ko ay narinig ko ang masiglang tawag ni Sarah sakin.

"Ate, na perfect ko po yung exam sa math!" nakangiting sabi niya habang hinahangos.

"Talaga?!" Nakangiting tanong ko, sunod sunod na tumango siya sakin. "Dahil diyan! Nagluto ako ng paborito mo." inilagay ko sa dining table ang adobong manok.