Purest | Hyunlix [Omegaverse] ✓

13. Bölüm

~

Öğleden sonra Jian tüm evde Felix'i aradı. Sonunda aradığı kişiyi bahçede otururken buldu.

Yavaş adımlarla yanına gitti, banka oturmuş oğlanın yanına oturdu. "İyi misin Felix?" Diye sordu.

Felix ellerini yüzünden çektiğinde onun ağladığını anlamıştı. Zavallı kadının endişesi daha da büyüdü. "Ne oldu? Birisi bir şey mi dedi?"

Felix burnunu çektikten sonra başını sağa sola salladı. "Kimse bir şey demedi."

"Ne oldu öyleyse genç efendi? Neden ağlıyorsun?"

"Mutsuzum sadece."

"Bay Hwang eve gelmediği için mi böyle hissediyorsun?"

Felix başını aşağı yukarı salladıktan sonra devam etti. "Her şey çok güzel gidiyordu. Gerçekten bir şeylerin değiştiğini sanmıştım."

"Sana bir şey söylemedi mi?"

"İşlerin çok yoğun olacağını ve bir süre uğrayamayacağını söylemişti. Ama çok uzun zaman oldu..."

"Ara sıra geceleri geldiğini söylemiştin. Hiç konuşmadı mı seninle?"

"İyi bir ruh halinde değil gibiydi. Zaten birkaç kere anca gördüm onu. Bu yüzden bir şey söyleyemedim."

"Kızmasından mı korkuyorsun?"

Felix başını aşağı yukarı salladı. "Döngüsündeyken çok iyiydi. Ama öncesini düşünüyorum da... çekiniyorum Jian abla. Eskisi gibi davranırsa ne yapacağım bilmiyorum."

"Bay Hwang'ın buzlarını erittiğini sanmıştım."

"Ben de... şimdiyse..."

Felix yeniden başını öne eğdi, hafifçe mırıldanarak ağlamaya başladı.

Jian elini uzatıp omeganın zayıf omzuna dokundu. "Belki de zamana bırakmalısın."

"Böyle gitmesini istemiyorum. Alfa beni... işaretledi."

"İşaretledi mi?" Jian geri çekildiğinde kaşları oldukça çatıktı.

"Evet." Diye yanıtladı Felix. "Eğer uzun süre onun kokusunu alamazsam ne olur? Kötü şeyler olmaz mı?"

"Ben... Ben basit bir betayım Felix. Bu sürecin nasıl işlediğini bilmiyorum."

"Yolunda gitmeyen bir şeyler var gibi. Doktora gitmek istiyorum. Evden çıkmadan önce Hyunjin'den izin almam lazım ama onu göremiyorum bile."

"Bu gece eve gelirse... sana söyleyeceğim."

"Teşekkür ederim Jian abla..."

~

Gece yarısı Felix'in odasının kapısı yavaşça tıklatıldı. Felix zaten uyuyamamıştı, başını kaldırıp oraya baktı.

Kadını gördüğünde iyice doğruldu. "Geldi mi Jian abla?" Diye sordu uykulu ve mırıldanırmış gibi bir sesle.

"Geldi."

Felix yataktan kalktı. Beyaz geceliğinin üzerine sabahlığını geçirip odadan çıktı. Parmak uçlarında, titrek adımlarla odanın kapısına gelip yavaşça tıklattı.

"Gir."

Sam camın önündeki koltuğunda oturuyordu; her zamanki gibi.

Felix içeri girip kapıyı arkasından kapattı. Sırtını kapıya yasladığında bakışları önüne eğikti. İlk kez bu odaya giriş anıyla aynı hisleri hissediyordu.