ගංගා නැන්දා කීව කතාව අහලා මට කට උත්තර නැතුව ගියා.ඇත්තටම මං හිතුවෙ නෑ සයාශ් අයියගෙ මල්ලිට එහෙම දෙයක් වෙලා ඇති කියලා.මොකද කීවොත් මං ඉන්න කාමරේ මං යනකොටත් තිබ්බෙ ළඟදි කවුරු හරි ඒක පාවිච්චි කරලා තිබුන ගානට.අනික ඌ මැරිලනම් ඇයි මේ ගෙදර එක ෆොටෝ එකක්වත් නැත්තෙ උගෙ.මං හිතුවෙ සයාශ් අයියගෙ මල්ලි අම්මයි තාත්තයි එක්ක රට ඇති කියලා.එතකොට එදා සයාශ් අයියා මට කීව දේ ඇත්තක්ද.මං එදා ඒක ගැන එච්චර හිතුවෙ නැතත් දැන් ඒ ගැන හිතන්න කාලෙ හරි වගේ.
"පුංචි බේබි නැති වුනේ මීට අවුරුදු තුනකට විතර කලින්.මේ ගැන වැරදිලාවත් ලොකු බේබිගෙන් අහන්න යන්න එපා ඕෂධ බේබි"
"හරි මං අහන්න යන්නෙ නෑ.ඒත් ඇයි එයා නැති වුනේ? මොකක් වෙලාද නැන්දෙ?"
"පුංචි බේබිගෙ හාට් එකේ ප්‍රශ්නයක් තිබ්බා.ඉස්සර ආකර්ෂි මැඩමුයි කෙවින් ස'රුයි දෙන්නත් එක්ක ලොකු බේබියි පුංචි බේබියි ජීවත් වුනේ මේ ගෙදර.ඒත් ගොඩක් වෙලාවට ආකර්ෂි මැඩම් කෙවින් සර් එක්ක සර්ලගෙ ගෙදර යන හින්දා බේබිලා දෙන්නම හිටියෙ මෙහෙ තනියම.මං තමයි ඒ දෙන්නව බලාගත්තෙ.පුංචි බේබි කැමති වුනේ නෑ ලොකු බේබි එයාට ලෙඩෙක්ට වගේ සළකනවට.ඕක හින්දා පුංචි බේබි හිටියෙ ගොඩක් අවුලෙන්.කෙවින් සර් ඩොක්ට' කෙනෙක් හින්දා සර් සර්ගෙ ලොක්කට කියලා පුංචි බේබිට ට්‍රීට්මන්ට්ස් කරන්න බේබිව එහෙ එක්කන් යන්න ලෑස්ති වෙලයි හිටියෙ.හැබැයි ඊට සතියකට කලින් තමයි..."
එච්චර දෙයක් හිතුවෙ නෑ මම.මං මහ මෝඩයෙක්.අපරාදෙ මං සයාශ් අයියගෙන් ඒ ගැන ආයෙ ආයෙ ඇහුවෙ.ගංගා නැන්දා කියපු ටික අහලා මගෙ පපුවත් එක්ක මොකද්ද වෙලා ගියා.ඔය කියන විදියට සයාශ් අයියගෙ වෝල්පේප' එකේ හිටිය කෙනා මං වගේම නම් මාව දකින වාරයක් වාරයක් ගානෙ සයාශ් අයියට ඌව කොච්චර මතක් වෙනවා ඇත්ද.දැනුයි මට සේරම තේරෙන්නෙ.අපෙ අක්කත් මේවා දැනගෙනද මාව මෙහෙ එව්වෙ.මට තවත් නම් ඕනිනෑ සයාශ් අයියට වදයක් වෙවී මෙහෙ ඉන්න.අක්කා මාව එක්කන් ගියත් නැතත් මං ආපහු යන එක යනවමයි මෙහෙන්.ඇයි දෙයියනේ මං යන යන තැන කරදරම පැටවෙන්නෙ.වෙන මොකටද මගෙ මූසලකමට ඇරෙන්න.
YOU ARE READING
මණ්දාකිණි | BL | Horror | Onhold
Non-Fiction"සමහර හිත් මුණ ගැහෙන්න ආත්ම ගානක් පෙරුම් පිරුවත් මදි" "ආත්ම ගානක් වුනත් මොකෝ මුණ ගැහෙනවනම්?" "දවල් හීන මවන්න එපා බං!" -24.10.30
