My brother and his bandmates. -Dutch 5sos story-

5. Mackenzie

Ik hoor de jongens enthousiaste dingen roepen.
"Wacht even" zeg ik tegen Berend.
Snel sta ik op en loop ik naar Luke zijn kamer.
"What's going on?" Vraag ik terwijl ik in de deuropening ga staan.
"OVER EEN MAAND ZIJN WE HIER WEG!" Schreeuwt Calum blij.
"MUZIEK MAKEN EN REIZEN!" Schreeuwt Ashton.
Enthousiast springen de jongens op en neer.
Luke duwt me opzij en stormt de kamer in.
"NOG MAAR EEN MAANDJE!" Schreeuwen ze in koor.
"W-wat?" Stamel ik verbijsterd.
Luke loopt naar me toe en kijkt me aan.
"Over 1 maand gaan wij voor een half jaar op tour" zegt hij met een grijns.
"Ik wil jullie niet kwijt!" Zeg ik geschrokken.
"Jammer voor je sis, over een maand zijn we weg" zegt hij.
"Ben je nou nog steeds boos over dat gedoe met Berend?" Vraag ik geïrriteerd.
"Goed geraden" antwoordt hij.
Dan duwt hij me zijn kamer uit en doet hij de deur opslot.
Verbijsterd blijf ik voor de deur staan.
Verdrietig draai ik me om en loop ik naar beneden.
"Mam?" Vraag ik als ik beneden kom.
"Ja sweety?" Antwoordt ze.
"Ik wil niet dat Luke weggaat" snik ik.
"Aw meissie, vindt je het jammer dat je zoveel met Berend hebt gebeld inplaats van met de jongens meegegaan bent?" Vraagt ze.
Ik knik van ja. "En ik vind Calum leuk, maar ik hou ook van Berend" snik ik.
"Bij wie voel je je het veiligst?" Vraagt ze.
"Calum" zeg ik terwijl ik in mijn ogej wrijf.
"Hier heb je je antwoord al" zegt ze met een zwakke glimlach.
Ik knik en draai me dan weer om.
Snel ren ik naar mijn kamer.
"Dat duurde lang" zegt Berend spottend.
Waarom ben ik ooit voor hem gevallen?
"Ik weet iets leuks" zeg ik tegen hem.
Ik til zijn koffer op en pak zijn hand.
Snel sleur ik hem mee de trap af.
"Waar gaan we heen?" Vraagt hij verward.
"Niet we, jij. Jij gaat weg" zeg ik kwaad.
Ik open de voordeur en gooi zijn koffer naar buiten.
Snel duw ik Berend erachteraan.
"Je hebt mijn hart gebroken" zeg ik met tranen in mijn ogen.
Voordat ik wat kan zeggen gooi ik de deur dicht.
Verslagen ga ik op de grond in de gang zitten.
"Ik hoorde van mama dat je hem zat was" zegt Luke, die opeens naast me staat.
Met tranen in mijn ogen kijk ik omhoog.
Hij gaat voor me op zijn hurken zitten en kijkt me doordringend aan.
"Alles komt goed, zelfs als we er niet zijn" zegt hij.
"En trouwens, Jack komt waarschijnlijk een tijdje thuis als ik er niet ben" zegt hij dan.
Jack en Ben zijn onze oudere broers, maar ze wonen niet meer thuis.
"Luke, ik heb een probleem" zeg ik dan.
"Wat is er?" Vraagt Luke.
"I-ik vind C-Calum leuk..." Mompel ik.
"Vertel hem dat" zegt Luke meteen.
"Ik ben bang..." Geef ik toe.
"Doe het op het goede moment" geeft Luke me als advies en dan staat hij op.
Ik sta ook op en loop achter hem aan.
"Kom maar" zegt Luke terwijl hij me meetrekt naar zijn kamer.
Als we naar binnen stappen staan de jongens los te gaan op de muziek van Green Day.
Als Calum me ziet bevriest hij.
Teleurgesteld kijkt hij me aan.
"Ik breng je trouwens morgen naar school" zegt Luke tegen me, dan begint hij met Michael en Ashton mee te dansen.
Ik blijf kijken naar Calum, achter Michael gaat staan.
Verdrietig loop ik naar mijn eigen kamer.

-die avond-
Ik hoor de deur opengaan beneden en de jongens binnenkomen. Ze zijn net terug van het concertje in het park.
Snel pak ik mijn pyjama en kleed ik me om.
Net als ik in bed lig, komt Luke binnen.
"Slaaplekker kleintje" fluistert hij.
"Trusten Lukey" antwoord ik.
Hij sluit de deur weer en ik hoor hem zijn eigen kamer ingaan.
Ik pak mijn telefoon en zie dat ik een gemiste oproep heb; hij is van mijn vader, die in het buitenland is.
Ik zucht en leg mijn telefoon weer weg.

-2 uur later-
Zelfs de jongens slapen al, maar ik kan echt niet slapen.
Ik mis Berend een beetje, maar hij is een echte klootzak.
En Calum blijft de hele tijd door mijn hoofd schieten.
Zijn teleurgestelde blik staat op mijn netvlies gebrand.
Ik sta op en sluip naar Luke zijn kamer.
Zachtjes open ik de deur en loop ik naar binnen.
Luke ligt in alleen zijn onderbroek op de grond te slapen.
Ik ga naast hem zitten en schud hem wakker.
"Ga weg Michael" mompelt hij met zijn ogen dicht.
"Ik ben het" fluister ik.
Hij opent zijn ogen en kijkt me slaperig aan.
"What's up?" Vraagt hij gapend.
"Ik kan niet slapen" fluister ik.
Vroeger als ik niet kon slapen, belde ik Calum altijd en dan kwam hij naar me toe en kwam hij naast me liggen.
Luke trekt me naast zich op de grond en slaat een deken over me heen.
Hij grist ook nog een kussen onder Michael zijn hoofd vandaan en geeft het aan mij.
"Slaaplekker" fluistert hij en dan valt hij weer in slaap.
Ik grinnik en sluit mijn ogen.

-de volgende dag-
Ik word wakker door Luke die zijn kamer opruimt.
"Hoe laat is het?" Mompel ik vermoeid.
"2 uur 's middags" antwoordt Luke.
"IK HEB SCHOOL GEMIST!" Schreeuw ik ineens klaarwakker.
"Slim van je" zegt Luke droog.
"HAD ME EFFE WAKKER GEMAAKT!" Schreeuw ik kwaad.
"Het is zondag sukkel" zegt hij lachend.
"Waarom zei je dan gisteren dat je me vandaag naar school zou brengen?" Vraag ik geïrriteerd.
"Ik maakte een foutje" zegt Luke lachend.
"Zijn de jongens al naar huis?" Vraag ik dan.
"Jeb, behalve Michael, die is op de wc" antwoordt Luke.
"Oh oke..." Mompel ik.
Ik sta op en rek me uit.
"De grond sliep eigenlijk nog best wel lekker" geef ik toe.
"Niet verkeerd he?" Vraagt Luke lachend.
"Moeten we zeker vaker doen" Antwoord ik lachend.