Chapter 460 : နှစ်သစ်
စားပွဲပေါ်၌ ကြက်ဥစွပ်ပြုတ်အပါအဝင် ဟင်းပွဲများစွာရှိ၏။ သို့သော်လည်း ပုံပန်းသွင်ပြင်မှာ...
အရောင်အဆင်းက လုံးဝ မည်းနက်နေသည်ကို ထည့်မတွက်လျှင်တောင်မှ ဆီ အနည်းငယ်မျှပင် မပါချေ။ ဟင်းပွဲပေါ်တွင်လည်း ဆားပွင့်များ ကွက်တိကွက်ကြား တင်နေ၍ အချို့မှာ မီးဖုတ်ထားသည်နှင့် တူကာ အချို့မှာ မတူပေ။ ဟင်းများကို ပွက်သည်နှင့် မီးဖိုပေါ်မှ ချလာပုံ ပေါ်၍ လုံးဝ အမြင်မလှချေ။
ထိုအခါ အကြီးအကဲ ရှုသည် ဟင်းများကို တစ်ချက်ကြည့်၍ မျက်နှာပျက်သွား၏။
အဖိုးရှု၏ ဘေးရှိ တပည့်ဖြစ်သူ ဦးလေး ရှုရှင်းယွမ်သည်လည်း ဗလုံးဗထွေးဖြင့် ချောင်းဟန့်လိုက်၍ အနည်းငယ် ရှက်ရွံ့နေပုံပင်။ ကျင်းယွင်ကျောင်းကမူ တိတ်ဆိတ်နေပြီး အဖိုးအို စကားပြောမည်ကိုသာ စောင့်ဆိုင်းနေ၏။
ထို့နောက် အဖိုး ရှု စကား စပြောဟန် ပြင်လိုက်သည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။
"ကောင်းသားပဲ၊ မဆိုးပါဘူး။ အားလုံး စားကြစို့"
လီရှောက်ယွင်က ဧည့်သည်ဆိုတော့ သူ့ကို ပိုပြီးတော့ သည်းခံရမယ်၊ ကြင်ကြင်နာနာ ဆက်ဆံပေးရမယ် မဟုတ်လား။ စားပြီးသွားရင်တော့ သည်ဟင်းတွေက ငါ့ကို မသက်မသာဖြစ်အောင် လုပ်မလားဆိုတာတော့ ငါလည်း မသိဘူး။ ကြည့်ရတာ ဝမ်းပျက်ရောဂါအတွက် ဆေးတွေ ကြိုဆောင်ထားဖို့လိုမယ့်ပုံပဲ။
အကြီးအကဲ ရှု၏ စကားဆုံးသည်နှင့် လူတိုင်းသည် ချက်ချင်းပင် ထမင်းစားပွဲဆီသို့ လျှောက်သွားလိုက်ကြ၏။ ဦးလေး ရှင်းယွမ်က အပြင်ဘက်၌ တွဲလောင်း ချိတ်ထားသည့် ဗျောက်အိုးများကို မီးညှိလိုက်ရာ ထွက်လာသည့် တဖြောင်းဖြောင်းအသံများသည် ခြံဝန်းတစ်ခုလုံး ဆူညံနေသည်။ ကျင်းယွင်ကျောင်းသည် ထိုအသံများကို နားထောင်းရင်း မျက်ဝန်းများ၌ အပြုံးရိပ်များ ယှက်သန်းနေ၍ မျက်နှာတစ်ခုလုံးတွင်လည်း ကျေနပ်ပီတိများ ဖုံးလွှမ်းနေ၏။
ဤသည်မှာ သူမ ပြန်လည်မွေးဖွားလာပြီးနောက် ပထမဆုံး ကြုံရသည့် နှစ်သစ်ကူး ဖြစ်သည်။ သူမသည် ယခုနှစ်တွင် ကိစ္စများစွာ ကြုံတွေ့ခဲ့ရသော်လည်း ယခင် ဘဝနှင့် နှိုင်းယှဥ်ပါက ကမ္ဘာမြေတုန်လှုပ်သွားမည့် အပြောင်းအလဲများ ဖြစ်ပျက်ခဲ့ပြီး အလွန်ကောင်းမွန်သည့် အစပင်။
