အစစ်အမှန်ကုန်းတစ်ယောက် စာအုပ်ထဲကိုကူးပြောင်းပြီးနောက် အဖြာင့်ယောင်ဆောင်နေရလေရဲ့

(8.2)လှပလွန်းတဲ့ ကောင်ငယ်လေး

(8.2)

သူတို့ လေလံပွဲကို အချိန်မှီ ရောက်လာခဲ့ကြတယ်။

လေလံပွဲက ဆိုင်ခန်းတစ်ခု ဒါမှမဟုတ် လမ်းကျဉ်းလေးတစ်ခုထဲမှာ ကျင်းပတာမျိုးမဟုတ်ပဲ အလွန်ကျယ်ပြောလွန်းတဲ့ နေရာကြီးတစ်ခုလုံးကို အပိုင်ယူကာ ထိုအတွင်းမှာကျင်းပတာမျိုးပဲ။

ထို နေရာကျယ်ကြီးတစ်ခုလုံးကို နေရောင်မှ  ကာကွယ်ပေးနိုင်ဖို့အတွက် မှောင်မဲနေတဲ့ အမိုးတစ်ခုနဲ့ ဖုံးအုပ်ထားခဲ့ပြီး လေလံပွဲတက်ရောက်သူတွေကိုလည်း လက်နက်ပစ္စည်းနှင့် ထောက်လှမ်းရေးပစ္စည်းတွေ ယူမလာစေဖို့ တားမြစ်ထားသေးတယ်။

ဒါကြောင့် သူတို့နှစ်ယောက် လေလံပွဲထဲကို ဝင်သွားတဲ့အချိန်မှာ မြေအောက်ခန်းတစ်ခုထဲကို ရောက်သွားရသလိုခံစားရစေတယ်။

ကောင်းကင်ကြီးက မီးခိုးရောင်ဖြစ်နေပြီး သူတို့အရှေ့မှာ ရှိနေတဲ့ အဆောက်အဦးတွေမှာလည်း အရောင်စုံလင်တဲ့မီးလုံးတွေ ချိတ်ဆွဲထားတယ်။

လမ်းမပေါ်မှာတော့ လူတွေနဲ့ စည်ကားနေခဲ့ပြီး ဆေးဝါးတွေနဲ့ လက်နက်ဆိုင်ရာပစ္စည်းတွေကို ရောင်းနေကြတဲ့လူတွေက ရှုပ်ယှက်ခတ်နေခဲ့တယ်။

တံခါးပေါက်နားမှာ ရပ်နေတဲ့လူတစ်ယောက်က သူတို့ကို အက်ကွဲနေတဲ့ လေသံနဲ့ တီးတိုးပြောလာတယ်။

"လက်မှတ်?"

ကုဝမ်ချန်က တစ်ဖက်လူဆီကို လက်မှတ်နှစ်စောင်လှမ်းပေးလိုက်တယ်။

တံခါးစောင့်လူကြီးက သူတို့ရဲ့ လက်မှတ်တွေကို စစ်ဆေးပြီးတဲ့ နောက် အဖြူရောင်လက်ပတ်တစ်ခုစီ ပေးလာတယ်။ ထိုလက်ပတ်တွေက သူတို့ရဲ့ တည်နေရာကို သိနိုင်တဲ့အပြင် တစ်မီတာလောက်အကွာကနေ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာအတက်အကျတွေကိုလည်း ထောက်လှမ်းနိုင်လိမ့်မယ်။

လေလံပွဲတည်နေရာအတွင်းမှ တကယ့် လေလံပွဲရုံကတော့ နေရာကျယ်ကြီးရဲ့ အလယ်ဗဟိုမှာ တည်ရှိတယ်။ ထိုပွဲရုံကြီးရဲ့ အပြင်ဘက်မှ ဆိုင်တွေကတော့ အမျိုးမျိုးသော ပစ္စည်းတွေကို ရောင်းချနေခဲ့ကြတယ်။