Kimsiniz?/Texting

42>

Texting olmadan çıktık devam ediyoruz neysee bir şey olmaz ya yarı texting olmuş oldu...

Tam 24 saat dolmuştu Gökalp ise hiç bir şekilde yanıt vermiyordu...

Üstünden çıkartılan asker üniformasısının inceliyordum nedensizce... Kanlar içinde olan o üniforma...

İncelerken elime bir kutu geldi elimi cebine atıp çıkartım kutuyu, kırmızı bir kutuydu içini açtığımda zarif güzel bir yüzük vardı...

(Yüzük)

Biraz daha incelerken bir kağıt gördüm. Elime aldım okumaya başladım...

Not

Şuan tehlikeli bir göreve gidiyorum, döner mıyım Bilmiyorum gitmeden böyle güzel bir yüzük almak istedim şayet dönersem bu yüzük sahibine, yani  Geceme ulaşır...
Güzel bir evlilik teklifi düşünüyorum. Ve bu yüzüğü ona ulaştırmak için elimden geleni yapacağım. Ama dönezsem ve Gecem üzülürse kendimi asla affedemem bu yüzden sözüm sözdür döneceğim.

Bu notu neden yazıyorum bilmiyorum ama benden kalan son şey olursa
Seni seviyorum Gecem kendine dikkat et sevgilim seni sevmeye de devam edeceğim Ötüken Gülüşlüm. Kendine çok iyi bak ve sakın ağlama olur mu

Çünkü ben sana, gözünden akan yaşa
kıyamam güzelim...

Gözümden yaşlar aka aka okumuştum notu. Beni bırakmazdı, bana bunu yapamazdı... Uyanacaktı inanıyorum buna, ve beni onun aldığı yüzük ile görecekti teklifini kabul ettiğimi görecekti...

Telefonu elime alıp zar zor da olsa o tuşa bastım ve Elif teyzeyi aradım...

"Alo, efendim güzel kızım." Diye cevapladı telefonu.

"Elif teyze..."

"Söyle kızım bir şey mi oldu sesin kötü geliyor?"

"Elif teyze..." Dedim nefes alarak "Hastaneye gelmen gerekiyor."

"Ne oldu?!" Dedi "Kızım bir şey söyle ne oldu sana mı bir şey oldu?" Dedi endişe ile

"Hayır bana değil..."

"Gökalp!" Diye yakındı "Ona bir şey mi oldu vuruldu mu?" Cevap veremiyordum "Bir şey söyle Asral! Susma kızım bana bir şey söyle!"

"Hastaneye gel lütfen." Dedim

"Geliyorum." Diyip telefonu kapattı...

***

Emre'de yanıma gelmişti tek bırakmamak için ama bütün tim zaten buradaydı.

Elimde not ile bekliyordum...

"Nerde Gökalp Nerde!" Diye yakınan Elif teyze ile göğüsümedeki yangın daha çok alevlenmişti...

"Teyze sakin ol" diyip ayağa kalktı Emre. Alaca ise yoğun bakımdan abisine bakıyordu agliyarak.

"Nasıl sakin olayım Emre!" Dedi ağlayarak "Ben nasıl sakin olabilirim çocuğum!" Dedi yoğun bakımı gösterek... "Yüzü gözü kan içinde uzanıyor orda! Ben nasıl sakin olayım?! Söyle susma sende susuyorsun!"