Devoured by Obsession [18+]

FOUR

꒷꒦︶꒷꒦︶ ๋ ࣭ ⭑꒷꒦꒷꒦︶꒷꒦︶ ๋ ࣭ ⭑꒷꒦꒷꒦︶꒷꒦︶ ๋ ࣭ ⭑

—(TW) : BLOOD

NARRATOR

          WHEN Draven finally reached his condominium, he tooked a heavy sigh of relief.

What a night.

Light pouring of rain followed him as he parked his motorcycle in the underground garage. He removed his helmet, running a hand through his damp blonde hair, and made his way to the elevator.

Pagpasok niya sa kanyang unit, bumungad sa kanya ang pamilyar na saktong dilim na liwanag ng kanyang ilaw.

Dropping his keys on the counter, he walked straight to his bedroom.

Habang ang maliliit na butil ng ulan ay nanatiling pumapatak at dumadaloy sa kanyang jacket. Hinubad niya ito at umupo sa gilid ng kama, malalim siyang napa buntong hininga habang napapaisip sa mga pangyayari kanina.

Sa ilang minuto nyang pagiisip, hindi maitatangging si Felar at tanging ang dalaga lamang ang umokyopa sa kanyang isip.

Knowing what happened, his right arm still carried her faint scent, a mixture of something sweet and floral.

Para itong nakakalasing. Isang nakakaadik na halimuyak na hindi niya lubos maisip na hahanap-hanapin niya.

He brought his arm to his nose, inhaling deeply, the memory of holding her against his body and pinning her very close to him drove him completely insane.

A low growl escaped his lips as he kissed the skin where he touches her body.

"Fuck it, Felar," he muttered to himself, leaning back against the bedframe.

Naninikip ang kanyang dibdib. Nakaramdam siya ng pinaghalong inis at pagkabigo. Hindi niya lubos maisip na isang nag-aalab na pagnanasa ang namumutaktay sa kanya, isang hindi niya mapigil-pigilan at basta nalang maiwaksi.

Hindi na ito isang simpleng misyon, ito ay naging isang bagay na mas malalim pa, mas madilim, isang bagay na alam niyang wala na siyang kontrol.

Shaking off his undenible thoughts, Draven stood, trying to clear his head.

Isa-isa niyang kinalas ang pagkakabutones ng kanyang polo sleeve. Hinahanda ang sarili sa isang matagal na pagligo upang mawala ang tensyon at pagod niya sa buong araw. Ngunit habang papalapit siya sa banyo, isang mahina ngunit kakaibang kaluskos ang umagaw sa kanyang pansin sa madilim na sulok ng kanyang condo.

The noise is faint.

Halos natatakpan kasi ng maingay na pag lagaslas ng ulan mula sa bintana ang mahinang tunog na naililikha nito.

Napahinto si Draven, nilibot niya ang kanyang mga paningin at inaktibo ang pagka-alerto.

His sharp instincts kicking in.