Ellerim sana uzanır,
Bir yıldız kadar uzakta kalırsın hep.
Ellerim, o an kalır bomboş, sensiz..Hayal miydin? Yoksa bir rüya mı?
Düşünmezdim sen olunca,
Dünya dururdu, sen dokununca.Gün sonunda yine giderdin,
Gitme dersem kalır mıydın yanımda?Bir yıldız gibiydin aslında,
Geceleri ortaya çıkar, büyülerdin güzelliğinle.
Gecenin sonunda ise, yine yok olurdun.
Şimdi ise, sonsuza kadar kayboldun.Söyle, söyle ki bileyim,
Beni onca şeye inandırıp, gittikten sonra,
Nasıl inanayım gerçekti hislerim.Her gün kafamda aynı soru,
Bir düş müydü, bir rüya mı?Çıka gelsen hiç ummadığım anda,
Kalbim yine atsa eskisi gibi.Ama anladım o gün ki gibi,
Yapayalnız bıraktığın gibi.
Sadece şu geçti aklımdan,
Bu sevda bir sır gibi.
Hep imkansız, hep ebedi..Şimdi ise kalacaktı kalbim,
İmkansızın gölgesinde hep,
Ebedi...✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
İlk defa şiir yazdım. Ve bilmiyorum gerçekten bir keresinde şiir yazınca sormuştum birine sence nasıl. Sonra bana sormuştu sen nasıl şiir yazmaya başladın?
Bende bilmiyorum sadece elim bir anda yazmaya başladı demiştim. Gerçekten öyle çok garip başladım.
Sonra ise demişti ki çünkü o anki duygu ile yazıyorsun. Planlayarak ya da düşünerek değil. Ve bana yeteneğini sakın küçümseme demişti. Ve şiirlerinde sadece kelimeler değil, kalbinin en derinlerinden gelen duygular da var demişti.
Öylesine anlatmak istedim. Umarım beğenirsiniz. ✨
Bu yolda bana destek olursanız çok sevinirim. Şimdiden çok teşekkür ederim. 💖
Belki bir gün gerçekten şiirlerimi ve yazdığım hikayeleri kitap halinde görürüm. 💫
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalpteki sessiz çığlıklar
PoetryKalp öyle bir şeydi ki, kimse onu anlayamaz, kimse onu okuyamazdı. Kalp hep yara alırdı. Bazen ise aşık olurdu. Bir sürü duyguyu yaşardı kalp. Şimdi ise kalpteki sessiz çığlıklar kitabımda. Kalbimden geçen sessiz çığlıklarımı yazacağım. Şiir olarak...