Hayatından son derece mutlu yeni evli bir genç kadın. Mezun olacağı üniversitesi ile uğraşırken bir yandan kocasının şirketinde stajyerlik yapıyor ve huzurun tadını çıkarıyordur. Balayı için ölen annesinin(üvey) memleketine gitmeye karar veren Frans...
"Hiçbir zaman kimseye gereksiz bir önyargı duymadım. Dediklerinizi dinledim ve kararımı kendim vermek istiyorum, ailem olup olmamanızın bu konuyla hiçbir alakası yok. Yabancı insanlarla aynı çatı altında yaşıyamam"
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-ŞİMDİ TÜRKİYE, İSTANBUL- TALİSA SWAN'IN AĞZINDAN
Pozitif.
Sonuç pozitifti ve benim aklımda dolanan binbir türlü düşüncelerin çoğunlunun negatif taraflı olduğu da kesindi.
Ayaklandığımda derin bir nefes verdim, bunu ağlamadan veya sinirlenmeden yapabilirdim. Ve elimi tutan sıcak elin yardımıyla daha kolaydı.
"Bakın sonuçlar tamamen kesinleşmeden önce bunu zaten konuşmuştuk, lütfen benden büyük beklentileriniz olmasın. Ben kendi ailemi zaten kurarken şu ana kadar zaten sahip olduklarımdan çok memnundum."
Kayan aksanım ve sıkça aksayan konuşmama rağmen devam ettim
"Acınızı da anlıyorum ve size ufakta olsa bir şans vermek istiyorum. Bir yemekte her şeyi detaylı konuşmak hepimiz için daha sağlıklı ve iyi olacaktır. Bu benim numaram, yarın sizin belirlediğiniz bir restoranda ya da kafede konuşmamız için beni arayabilirsiniz."dedim numaramın, adımın ve ufak harflerle ait olduğum şirketin-Swan-adı yazan avukatlık kartımı uzatırken.
Kadın dolu gözleriyle bana baktı. Aytekin adındaki adamın keskin aynı zamanda sorgular gözleri Aeros'taydı, Aeros onu bir tehdit olarak algılamıştı bile.
"Peki başka yemeklerde yiyebilir miyiz, yani bundan sonra"diyerek Aytekin'de olan bakışlarımı böldü biyolojik annem.
Yutkunmamak için ayrı bir çaba gösterdim ve kadının gözünden birkaç damla süzülmesiyle dişlerimi sıktım. Ağlamayacaktım, sadece kendi doğruma uyacaktım.
Benim sorumlu olduğum iki hayat vardı, Aeros ve benim hayatım. Yan etkenlere ekstra büyük bir değer vermemeliydim. Bizi etkileyebilirdi, yeni kurduğumuz düzen bozulabilirdi.
"Bunu yemekte konuşsak iyi olur, iyi günler"dedim Aeros'u çekiştirerek odadan çıkarken. Odadan çıktığım gibi kapıyı örtmüş ve tuttuğumu fark ettiğim nefesimi bırakmıştım.
"Nefes al"dedi bana hafifçe sarılan ve birbirlerine kenetlenmiş ellerimizi çözen Aeros. Eli yavaşça sırtımda dolandı ve sırtımı hafifçe okşadı.
"Tekrar tekrar derim sana, ister on, ister bin"dedi ve kafamı boynuna gömdüm.
"Ailen yanında, bu aileyi biz kurduk ve ailemizin ilk iki tahtasını birlikte çaktık. Belkide ilk yüz tahtasını, kim bilir. İleride ailemiz tamamlandığında ve çocuklarımız bize ailelerimizi sorduğunda senin susup kalmanı istemiyorum. Ne olursa olsun bir adım arkanda değil, yanına bakarsan görebileceğin yerdeyim"
