අම්මටත් කෝල් එකක් දීලා කීවා ආග්රව් අයියලගෙ ගෙදර යනවා කියල එයා මට මොනවා කියයිද දන්නැ කමක් නෑ සමාව ඇරන් ආපහු එනවා කියල හිතාගෙන ගෙදරින් එලියට බැස්සා ඒ එක්කම වගෙ බස් එකක් ආපු නිසා ඉක්මනට යන්න පුලුවන් උනා ආග්රව් අයියා ගෙදර ඉන්නවද දන්නෙත් නෑ මේකා මාව මරන් කයිද දන්නෙත් නෑ කමක් නෑ ඕන පුපක් ප්රීති වෙසක් කියල ඔන්න ඔහෙ බෙල් එක ගැහුවා
"අ..අයියෙ මෙ"
"තමුසෙ මොකටද ආවෙ"
"අයියෙ මට ටිකක් කතා කරන්න ඕන"
"කතා කරන්න හහ් මොනා කතා කරන්නද බන්"
"මොනාහරි ඒත් මට කතා කරන්න ඕන"
"මට කතා කරන්න දෙයක් නෑ ආපහු යන්න"
"අයියෙ ප්ලීස් බන් අහපන්"
"අව්යාක්ශ මන් උබට දැන් සැරයකුත් කීව මගෙ මූන ඉස්සරහට ආය උබ එන්න හිතන්නවත් එපා පලයන් මෙතනින් මේ දැන්ම"
එයාගෙ ඒ වචන හරි තියුනුයි ඇයි මට මේ වචන වලින් මෙච්චර රිදෙන්නෙ මට තාමත් ඒ දේ හොයාගන්න බැරි උනා
"හරි යන්නම් වෙන මගුලකට නෙවෙ අයියෙ ආවෙ සමාව ගන්න මට සමාවෙයන් අද උන හැමදේටම උබ බලයි ඇයි මන් ඒකට උබෙන් සමාව ගන්නෙ කියල ඒකට හේතුව මන්වත් තාම දන්නැ බන් අයියේ මන් යන්නම්"
ගෙදර යන්නත් හිතක් නොතිබ්බ නිසා මන් ගියේ පුරුදු තැනට හවසට මුහුදු වෙරල හරි වෙනස් ඒ වෙනසට මන් හරි ආසයි.වෙරලෙ පැත්තකට වෙලා ඈතින් බැහගෙන යන ඉර දිහා මන් බලන් හිටියා ආග්රව් අයියා කියපු වචන ආය ආයෙම ඇහෙනකොට මගෙ ඇස් දෙකට මටත් නොදැනිම හීනියට කදුලු පටලයක් ගලන් ආවා ඒවා එහෙම්මම පල්ලෙහට වැටෙන්නෙ නැතුව මුහුදු හුලගට වේලිලා ගියා ඇස්වල කදුලු වේලිල ගියත් හිත ඇතුලෙන් අඩනකොට එන කදුලු වේලන්නෙ කවුද එයා මාව මගාරිනවද ඇයි මාව මෙච්චර මේ මනුස්සයා නිසා තුවාල වෙලා තියෙන්නේ
"හෙලෝ"
...
"හරි මන් එන්නම් අප්පච්චි"
අප්පච්චි කෝල් කරාමයි දැක්කෙ වෙලාව හතටත් කිට්ටුයි කියල එහෙම්මම වෙරල දිගෙ ඇවිදන් පයින්ම ගෙදරට ආවා මහලොකු දුරකුත් නෑනෙ