Evet özlüyorum hem de çok! Sende var olan bir beni özlüyorum.. Evet biliyorum asla hayatının merkezi olamadım ama ruhunda bir yerlerde bir parça vardım, olmalıydım. Yoksa gücüm kalmazdı, tutunamazdim ki inatla bu sevdaya.. Benim hiç içi seninle dolu anılarım olmadı, olamadı. Ama vardın inatla her anımda; en mutlu ya da en mutsuzunda.Hep sana koştum tüm bunlarda ama buz gibi duvarlara çarpıp yalpaladim.Yeniden toparlandım, yeniden koştum sana yeniden yeniden ve yeniden.. Her dustugumde acıyan yanlarımı mutlu günlerin geleceğiyle avuttum. Sabrettim ve bekledim çünkü ben senden başkası nasıl sevilir bilemem, beceremem ki. Aşkı bir tek sana yakıştirirım ben.Benim şimdi kendime bile anlatacagim güzel anılarım kalmadı ya da avunacağım. Ama gözlerin kaldı. İçinde sakladigin ve belki sadece benim görebildiğim o adam kaldı.. Biraz sen avuçlarımda ve biraz gözlerin kaldı ruhumda ve biraz acı, kırgınlık her yanımda.Yine de vazgeçmedim senden asla, kavuşursam nasibim, kaybedersem imtihanimsin..
