20

23 6 34
                                    

Selammmm‼️

Sıkıldım o yüzden yeni bölüm 📢

Bu arada okuyanlara teşekkürlerrrr 1000 okumayı geçmişşş⁉️

Başlayalımm🐈🐈‍⬛

Duygularım beni çaresizliğin içine çekiyordu çıkmaya çalıştıkça boğuluyordum. Bana yardım etmesine izin vermek istemiyordum onu da bu şeye çekerdim.

-------------------------------------------------------------------------

Gözlerimi burnuma gelen güzel bir koku ile açtım. En sevdiğim yemeklerin kokusu vardı, odama yaklaşan adımları duydum. Yataktan doğruldum ve kapının açılmasını bekledim.

Yemeklerin sunduğu yoğun kokuların içinde bile belli olan o ten kokusu, uykudan yeni uyanmama rağmen belli olan o kedi güzelliği.

"Günaydın."

"Günaydın."

Ayağa kalktım ve banyoya girdim yüzümü yıkayıp bakımımı yaptım. Odaya girdiğimde içeride yoktu, dolabıma geçtim ve bir üst ile alt aldım.

Açık pembe bir kısa kolu tişört ve altıma beyaz bir pantolon giyindim. Saçlarımı da yapmıştım alt kata indiğimde çoktan hazır olan kahvaltıyı gördüm.

"Eline sağlık."

Masaya bakarak ona seslendim. Mutfakta kahve yapıyordu seslenmem ile bana baktı ve güldü. İçim kıpır kıpır olmuştu eskisi gibi. İçimden onu öpmek geliyordu ama hemen yüz veremezdim. Gözlerine daldım yine.

"Kahvaltı yap."

"Sevmiyorum."

"Hyunjin yap dedim."

Istemiyordum, kahvaltı sevmezdim belki doğru düzgün hiç yapmadığım içindir. Yemek yemeyi normalde de sevmezdim bir aralar sadece buz yiyordum güzel olmak için.

Nedeni derindi ailem yüzünden olmuştu.
Küçükken 12-13 yaşlarında hep yemek yerdim severdim üvey babamda "bu gidişle seni kimse sevmez tipe bak" demişti annem ise gülmüştü, o günden beri aç kalmak için her şey yapmıştım.

Kendimi her zaman değersiz hissederim.
Kendimi her zaman yetersiz hissederim.
Kendimi her zaman hiç miş gibi hissederim.

Aklımdan bu düşünceleri attım ve masaya oturdum tam karşıma o oturdu. Yemenklerimizi bitirdikten sonra telefonundaki alarm çaldı.

"Minho Ben gitmeliyim okula görüşürüz, eline sağlık bu arada."

"Afiyet olsun varınca yaz bana."

"Minho."

"Burayı tanımıyorsun."

Kafamı salladım ve evden çıktım.
Telefonumdaki konuma bakarak büyük bir okula vardım. Lise son sınıf okul değiştirmek iyi bir şey değildi. Zengin bir yerdi bana burayı ayarlamıştı. Bu okuldan çok duymuştum herkes anlatırdı burayı girmesi zor bir okuldu.

Aklıma Minho gelmişti, dün numarasını vermişti bana.

Yavrum
Geldim ben

Lee
Teşekkürler güzelim iyi dersler

Telefonumu kapattım ve sınıfıma girdim.
Herkes kendi hâlinde takılıyordu. Çantamı bir sıraya koydum ve oturdum. Kafamı sıraya gömdüm. Bana doğru yaklaşan iki kız sesini duydum.

"Hi, I'm Rachel."
(Merhaba ben Rachel)

Kafamı kaldırdım ve eline baktım yılışık bir sürtüğün tekine benziyordu, zaten dikkatimi kızlar çekmiyordu bu türler hiç çekmiyordu.
Yüzüne bile bakmadan kafamı gömdüm.

Teacher's pet/hyunhoHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin