16. bölüm

57 8 16
                                    

YİNE BEEENNNNN

LAFI KISA TUTUP BÖLÜME GECİCEEM.

İYİ OKUMALAAR 💞

Sabah uyandığımda gözlerimi açtığım yerin bir yuva gibi sıcacık olmasının mutluluğundaydım.

Evet Volkanın gidişi beni yıkmıştı. Parcalanmış hissediyordum. Ama herkes kendi yoluna bakmalıymış demekki.

Hayat herkese ne yazık ki eşit davranmıyor. Bazen oturup bunun üzerine düşündüğüm günlerim oluyor. Mesela neden bende normal bir insan gibi , normal bir kız çocuğu gibi babamla sıkı fıkı değildim.

Tamam babamı seviyordum ama eksiklik bir türlü dolmuyordu. Belki de dolamıyordu.

Tuğrulda uyandığımı farketmiş olacakki yeni uyandığı için şişmiş olan gözlerini gülümseyerek dahada kısarak bana bakıyordu.

Bakma öyle düşerim.

" Günaydın güzelim. Gece aşırı rahat gözüküyordun. E sende haklısın kim bu kaslarda yatarken rahat olmazki. Boşuna mı yaptık be." diyip kaslarını sıkarak poz vermesiyle gülerek omzuna bir yumruk gecirdim.

' Sanada günaydın bay koca ayı . ' dedim sırıtarak. O ise bozuntuya vermeyip bana anında cevap verdi.

" Sende bu durumda maşa oluyorsun yer fıstığı." dedi ve burnuma parmağıyla hafifçe vurdu.

Ben ise burnumdan soluyarak ona bakıyordum. Gıcık olmuştum ama saldırcak gücüm yoktu çünkü üseniyordum. Ona dönüp dil çıkardığımda gözlerini pörtleterek bana baktı.

" Bak bi de dil çıkarıyor. Anam ben nerelere gideeem vah vaaah." ağlamaklı sesiyle konuştuğunda utanmasam bende inanacaktım kötü bir şey yaptığıma.

Ona göz devirdim. Tam uyuyacağım sırada kapı hızlı hızlı çalındı. Bu annemin kapı çalışıydı. Yani kapı çelişinden değilde adımlarından anlamıştım ama kapı çalışını da ezberlemiştim.

İçeriye girip bir anda bizim üzerimizden yorganı çekip attı.

" Bak ya sıpalara bak. Ben burda yorulmuşum bitmişim tükenmişim ama siz yat babam yat devam. " dediğinde ölü taklidi yapmaya başladık.

Kafamın üzerinden hızlıca bir şey gectigini hissettiğimde anında yatakta zıpladım.

Tuğrul tam kafadan headshot yemişti. Anne terliğinin gücü budur. Tuğrul acı çekerken bense kaçmaya çalışıyordum.

Tam kapıdan çıktığımda kafama isabet eden terlikle yere yapışmam bir oldu. Sanırım öldüm.

Yerde boylu boyunca uzanırken abilerimin endişe dolu seslerini duydum.  Anneme küsmem lazımdı. KAFAM GÖCTÜ BE.

Birinin beni kollarımdan tutup kaldırmasıyla önüme gelen saclarla ölümcül bakışlar atıyordum.

Buğra abim kendini yere atıp kahkahalarla gülmeye başlamıştı. DELİRİCEM.

Ateş abim hala endişeli bakıyordu. Diğerleri ise gülmemek için kendilerini sıkıyorlardı. Babamı görmemle hemen ona koşup beni kucağına alması için kücük cocuk edasıyla kollarımı iki yana açtım.

Babam bu halimi görüp endişeyle bana bakmasının yanında birde heyecan vardı gözlerinde. Beni kucağına alıp ilk bana sarıldı. Sonra ise anlatmam için beni azcık kendinden uzaklaştırdı.

' Baba annem kafama terlik fırlattı. Bende ezilmiş hamam böceği gibi yere yapıştım. Beynimin pekmezi aktı ya.' diyip suratımı ağlıyomuş gibi yaptım.

Mina Sena DemirörsHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin