" ម៉ាក់នឹងស្ដាយក្រោយបើម៉ាក់ធ្វើបែបនេះ " សម្រេចចេកចាច ឈ្លោះប្រកែកគ្នារវាងម្ដាយកូនពីរនាក់មើលទៅដូចជាតឹងសរសៃក៍ ម្នាក់ៗ
" បើម៉ាក់ស្ដាយក្រោយ កូនក៍ស្ដាយក្រោយដូចគ្នា " សម្លេង អ្នកម្ដាយក៍មិនណយដូចគ្នាឈ្លោះគ្នាជាកូនកូនព្រោះរឿងគូរស្រករ។ បច្ចុប្បន្ននេះហើយនៅមានប្រពៃណីទំនៀមទម្លាប់ចាស់កម្រិលទៀត។ ពាក្យចាស់បុរាណ ពោលថា { នំមិនធំជាងនាឡិ } ពាក្យស្លោកនេះហើយទើបបានជា កូនប្រុសស្រីខ្លះសុខចិត្តលះបង់ជីវិត របស់ខ្លួនដើម្បីតែមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់
" កូននឹងមិនស្ដាយក្រោយដាច់ខាត ហើយរឿងសង្សាកូនម៉ាក់ ក៍ កុំទៅរវល់បើមិនចង់អោយអាក្មេងខ្ចើយនោះ រងទោសដោយសារតែម៉ាក់ " សម្លេងប្រកែកដាច់ខាតថាខ្លួនមិនស្ដាយ ក្រោយនោះទេ ជាមួយនឹងការគម្រាមបែបត្រជាក់
" .... " អ្នកម្ដាយបានត្រឹមតែដកដង្ហើមធំចោលខឹងកូនមិនស្របតាមនឹងខ្លួន តែធ្វើយ៉ាងមិចបើវាមិនអាចកែប្រែបានទៅហើយ ព្រោះតែរឿងម្យ៉ាង ដែលគាត់សុខចិត្តបង្ខិតបង្ខំកូនអោយ ធ្វើរឿងដែលគេមិនចង់
------------------
" លោកតើ..." សម្លេងនិយាយមិនទាន់ចប់ផងបែបជានាយក្រាសមាឌធំ អាងកម្លាំងនិយាយកាត់ ទាំងដែលវាជាទង្វើអសិលធម៌
" យ៉ាងមិន អាស៎ ឃ្លានញ័រខ្លួនហើយឬ ? " ពាក្យសម្ដីគម្រក់ ឥតសមនឹងកូនអ្នកថ្លៃថ្នូរបន្តិចសោះឡើយ។
" ពាក្យសម្ដីលោក ឥតសមនឹងប្រើនោះទេ កែវាចេញទៅ " ពាក្យសម្ដីនិយាយព្រោះតែចង់អោយគេកែប្រែ តែគេបែបជា គិតថាខ្លួន ស៊កសៀតអោយគេទៅវិញ។
" សម្ដីទាំងនេះប្រើជាមួយក្មេង ហាចដូចជាឯងសមបំផុតហើយ "
" តែលោកក៍គួរតែប្រើពាក្យពេចន៍សម្ដីល្អខ្លះដែរទើបគួរសមមិនគួរណានិយាយបែបនេះទេ " ទោះប្រុសម្នាក់និយាយថាអោយគេយ៉ាងមិចក៍ សុខចិត្តខាំមាត់សង្កត់ចិត្ត នឹងតបទៅវិញទាំងសមរម្យ
" អាក្មេងហាច ឯងមិនបាច់មកធ្វើល្អទេ បើឯងឃ្លានតណ្ហាណាស់ចាំយើងបំពេញអោយឯងទៅចុះ " នាយក្រាសខឹងព្រោះគេនិយាយពាក្យមុននោះព្រោះតែចង់អោយនាយស្ដើងខឹងតែបែបជាគេមិនខឹងហើយ និយាយអប់រំខ្លួនទៀត។ ដៃខាងស្ដាំម្ខាងទាញ ដៃរបស់នាយតូចចាប់បោះគេឡើយទៅលើកពូក យ៉ាងខ្លាំង សឹងតែបែបឆ្អឹងចង្កេះទៅហើយគេបោះខ្លួនឡើងដូចរបស់។ គេឈឺ យំចេញមកព្រោះទ្រាំមិនបាន
" លោកសូមអង្វរ កុំអី " នាយតូចឈឺចង្កេះដោយការបោះមុននេះ លើកដៃមកសំពះសូមអង្វរកនាយក្រាសដែលឡើងទ្រោមពីលើគេ លឿនដូចរន្ទះ។
" មិនបាច់សូមអង្វរទេ គួរតែ ទុកសម្លេងថ្ងូរអោយយើងស្ដាប់វិញទៅបានហើយ " នាយក្រាសនិយាយចប់ក៍ អោនទៅប៊ឺតករ ប៊ឺតមាត់ ដៃម្ខាងលូកចូល រាវស្ទាបអង្អែលសាច់ រលោងស្រិលដោយការពេញចិត្ត
" អ្ហឹកៗ....លោកសូមអង្វរ "
----------
