WET

ANG CRUSHIECAKES KONG GITARISTA

Hola, soy Dora! Kimmy lang bhie! Ako nga pala si Shen, 17 years old. Grade 12 HUMSS student. Maganda, di ganun katalino pero keribels na, medyo maliit ako pero maputi ako. Sad to say, di ako nabiyayaan ng big bôôbïês. But that's fine, bawi nalang ako sa performance. WAHAHHAHAHHA.

"Hoy, Shen!" naramdaman kong may kumalabit sakin.

Nilingon ko ang seatmate ko na nangalabit sakin at sinamaan ng tingin, "Nuba! Kitang tinititigan ko si Crush."

"Ay, sorry! Geh, titig well,"

Bumalik nalang ako sa pagtitig sa lalaking nasa harapan ko. Napakapogi talaga niya kahit halos nakadukdok sa notebook niya ang mukha niya. Grabe! Sanaol, masipag. Ehe!

Siya si Dylan, ang crushiecakes kong nonchalant at manhid. Gwapo, matalino sa math, matangkad at  mestiso. Dåks din siya mga dzzai! Chariz! Malalaman ko palang. Grade 10 palang classmates na kami, tapos nung grade 11, umamin ako pero di niya pinansin. Kaya ngayon, sisiguraduhin kong di lang crushback mapapala ko. Hehe, ang ultimate goal ko talaga ay maging asawa ni Dylan.

Maya-maya ay nakita kong lumingon ito sakin at nagtama ang aming mga mata at nag-wink sakin. AAAAAAAAAAAAACK! Papakasalan niya na ako! Ay, oa.

"Shen, Shen!"

"Ay, palakantón na kabayo!" sigaw ko  sa gulat.

"Anong palakånťőţ na kabayo? Ayan kakaimagine mo yan, tulaley kasi" ani ng kaibigan ko.

"Nuba kasi yun?"

"Punta ka raw sa music room sabi ni sir Junjun"

"Nugagawen ko dun? Bat ako?"

"Basta! Kunin mo daw yung violin niya"

Napairap ako. Ako pa inutusan. Pakendeng akong naglakad paalis sa classroom at kumendeng paakyat sa music room.

Nakita ko si crushiecakes na naggi-gitara. Napatitig ako sa mga kamay nito na fi-fingerstyle sa gitara. Sanaol, fini-fïngêr! Ay! G@go!

Pakendeng-kendeng akong naglakad sa harap niya at gilid kunwari hinahanap ang violin. Since, nasa sahig ang violin ni Sir Junjun ay tumûwãd ako at sinisiguradng kita niya pañťíês ko. Ehehe. Pag lingon ko, waepek! Di man lang tumingin sakin.

Napairap ako at kumendeng papunta sa opisina ni Sir Junjun at bigay ng pakeneng violin niya. At dahil vacant naman namin bumalik ako sa music room. La lang lakas kasi ng wifi dun. kimmy! Plano ko ding landiin si Dylan my bebe.

Nakita ko siya sa parehong pwesto, naggigitara. Panis! Ang galing mag-gitara! Kanta ba naman ay "A thousand miles" by Vanessa Carlton kahit piano talaga orig instrument nun.

"Hi, Dylan! Ang galing mo namang mag-gitara, baka naman pa-gitárà," pagbibiro ko sa huli.

Nang bigla niya akong hinila sa kandungan niya, "H-Hoy! Nagjo-joke lang ako!"

"Well then, sorry, I don't take it as a joke,"

Shuta! WTF!

Ramdam ko ang higpit ng hawak nito bewang ko habang nakakandong ako sa kanya patalikod. Ramdam ko din na may matigas sa bandang pwêť ko. Di na ako tatanggi. Dream come true na to! Hehe.

"D-Dylan,"

Nakangisi lang siya habang nakatingin sakin at inaangat ang palda ko, "You've been a very bad girl, Shen. Isang linggo na akong tïnítığáśåņ sayo."

"Ooohhm," đáîng ko nang hawakan niya ang kiffy ko kahit naka pañťıès pa ako.

"Wet ka na agad, hmm? Aren't you a little sensitive, are you?" bulong niya banda sa tenga ko na nagpakiliti pa sakin.