အိုမီဂါအဖြစ် မွေးဖွားလာပြီးနောက် အားလုံးက ငါ့ကိုလိုချင်နေကြတယ်

Chapter 68

♎️Chapter 68

ဖုယွမ်ကျိုးသည် အိပ်ပျော်နေသည့်အချိန်အတွင်း အတိတ်ဘဝကိုအိပ်မက်မက်နေခဲ့၏။

အိပ်မက်ထဲတွင် သူပြန်လည်မွေးဖွားလာခဲ့သည့်ဖြစ်အင်ကို မေ့လျော့နေခဲ့သည်၊၊ အရာအားလုံးကယခင်အတိုင်းပင်။ သူ၏ဆယ့်ရှစ်နှစ်ပြည့်မွေးနေ့၊ ရှဲ့လင်အိမ်မှ ပီယာနိုထားသည့်အခန်းထဲတွင် ရှဲ့လင်နှင့်အတူထိုင်ကာ ထိုသူပီယာနိုတီးနေသည့်အသံကိုနားထောင်နေခဲ့သည်။

ပီယာနိုတီးကွက်များက သူနှင့်မရင်းနှီးသေးပေ။ ရှဲ့လင်က ပထမဆုံးအနေဖြင့် တီးခတ်နေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ၎င်းက ဖုယွမ်ကျိုးအတွက် မွေးနေ့လက်ဆောင်ပင်ဖြစ်ပြီး ၎င်းကဖုယွမ်ကျိုးအတွက် ကိုယ်တိုင်ရေးစပ်ထားသည့်သံစဥ်ဖြစ်သည်။ သဘာဝအရ လက်ခံရရှိသူဖုယွမ်ကျိုးသည် အဆိုပါသံစဥ်ကိုပထမဆုံးနားထောင်ရသူဖြစ်လာခဲ့၏။

ဖုယွမ်ကျိုးက တေးဂီတနှင့်ပတ်သက်ပြီးမသိပေ။ ပီယာနိုသံစဥ်အကြောင်းကိုလည်း တီးမိခေါက်မိရုံသာသိထားခဲ့သည်။ သံစဥ်ကိုနားထောင်နေချိန်အတွင်း သူဖော်ပြချင်သည့်ခံစားချက်ကို ပုံမဖော်နိုင်ခဲ့ပေ။ သံစဥ်ကောင်းမကောင်းကိုသာ ဝေဖန်နိုင်ခဲ့သည်။

ရှဲ့လင် သူ့အားတီးခတ်ပြသည့်သံစဥ်က နားထောင်ကောင်းပြီး ဖုယွမ်ကျိုးကလည်း အလွန်တရာနှစ်သက်ခဲ့သည်။ တေးသွားက ပေါ့ပါးသာယာပြီး သာမန်ထက်သိမ်မွေ့သည့်သံစဥ်မျိုးပင်။

သံစဥ်ဆုံးသွားသည့်အခါ ရှဲ့လင်၏လက်ချောင်းသွယ်တို့က အဖြူနှင့်အနက်ကီးများအပေါ်တွင် ညင်သာသည့်လှပမှုတစ်မျိုးဖြင့် ရပ်သွားခဲ့၏။ ဖုယွမ်ကျိုးသည် ယခုလိုသီချင်းကောင်းကို ကျွမ်းကျင်စွာတီးခတ်နိုင်ခဲ့သည့်အတွက် လက်ခုပ်တီးကာအားပေးလိုက်လေသည်။

"ကြိုက်လား..."
ရှဲ့လင်ကမေးလာလေသည်။

"ကြိုက်တာပေါ့...ငါအရမ်းကြိုက်တယ်..."

ဖုယွမ်ကျိုးက ပြုံးလိုက်သည်၊၊ ရှဲ့လင် သူ့အားပေးလာသည့်အရာတိုင်းကိုသူနှစ်သက်သည်၊၊ သူ့အတွက် အထူးတလည် ရေးစပ်ပေးထားသည့်သီချင်းဆိုလျှင် ဆိုဖွယ်ရာပင်မရှိတော့ပေ။ သူသည် ယခင်က ဤသို့သောလက်ဆောင်မျိုးကိုတစ်ခါမှမရဖူးလေရာ သူပျော်နေခဲ့ပြီး ပီယာနိုတေးသွား သက်သက်ကိုပင် သဘောကျနေခဲ့သည်။