Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Haftalar geçip gidiyordu.
O günden sonra düzen hep aynıydı. Tarladan gelecek tüm yorgunluğunu bedenimde dindirecek ve bana sarılıp uyuyacak idi. Tüm bedenim buna alışmış olsa da Mahir'in gücüne hala alışabilmiş değildim. Bu sabah da diğer sabahlara nazaran daha yorgun kalktım yataktan. Her yanımda bir ağrı mevcuttu en çokta hassas noktam da. Gün geceyi sabah ettiğimiz için epey zorlamıştı beni Mahir. O ise sabah erken saatte tarlaya gübre atmaya gitmişti.
Zor bela kalktığım yatağın çarşaflarını kaldırıp yenisini serdim. Şerife ana yıkanmış çarşaflardan anlıyordu ve bana torun ne vakit vereceksin demeye bile başlamıştı. Buna henüz hazır değildim. Hem Ahraz vardı o yetmez miydi?! Yetmez dedi içimde ki bir ses. Onun bir anası var benim kızım değil ki.
Mahir kabul etmişti nihayet. Zeynep'i istediği ve sevdiğine verecekti. Mühim olanın sevda olduğunu bildiğinden müsade etmişti.
Erkek tarafı yarın düğünü kuracaktı bu günde kına gecesi vardı. Hüzün doluydu Zeynep, buradan ayrılacağı içindi bu hüznü. Onu seven bir anası ve ağabeyi varken koyuyordu tâbi. Şerife ana beni görünce hemen duraksadı.
"Güzel gelinim onca işin altından nasıl kalkcaz biz" dediğin de merdivenlerden tamamen inip onun karşısında durdum. Siyah gözlerine sinen hüzün bir o kadar da telaşla harman olmuştu.
"Elbirliği ile kalkarız ana" dediğim de bana inanmış olacak ki tebessüm etti hemen. Dün tüm gün evi temizlemiş olduğumuzdan bu gün ise yemekleri yapmaya girişmiştik. Mahir kına evinde gelen misafirlere de yemek verilmesini istemişti. Konu komşu gelmiş bize yardım ediyorlardı. Bu gün bir terslik vardı halsizdim ve bitkin hissediyordum. "Sen kaldırma onu yavrum bırak Mahir oğlum gelince halledeverir" dediğin de başımı salladım.
Tüm işler üstüne bir de Zeynebin kız arkadaşları gelmişti eve ve hepsine çay kahve derken akşamı etmiştim. Ahraz tüm gün Şerife ananın kucağındaydı. Onu besleyip erken uyutma faslına geçecektim ki Şerife ana kolumdan tuttu hemen. "Bu senin yavrum" diyip bana uzattığı bezi elime aldım. Bembeyaz örtünün altında ne vardı ki? Sebepsizce merak ettim.
"Ölçüleriniz Zeynep'le neredeyse aynı içimden geldi Zarife abana sana da yaptırıverdim bu gece bunu giyiniver" Ona mahçup oldum o an ne gereği vardı dediğim de vardı vardı diyip gönderdi beni yanından. Duyguluydu Şerife ana kolay değil kız veriyordu.
Odama çıkıp hemen üzerimi çıkarttım ve Şerife ananın bana verdiği bezi açtığım da hayran kaldığım tülden bir elbise vardı. Öyle güzeldi ki tıpkı kuğu gibiydi de. Hemen üzerime geçirdiğim de arkasını tamam kapayamadan kapı açıldı. Gelene bakmadım çünkü sert adımlarıyla kimin geldiği belli oluyordu. Bakışlarımız aynada karşı karşıya gelince hemen ona doğru döndüm.
