Keziah's POV
Pagkamulat ko ng mata ko, I'm not shocked for waking up in someone's room, the thing is I'm still here at the sofa. Sa mga movies and romantic books pag ang babae natulog sa sofa kadalasang nililipat sa kama?? Tss, what am I thinking this is not a pocketbook nor not a fairy tale this is reality. And I'm not even with an ideal guy. Haist!!
Tumayo na ako and there I find him still sleeping. Tss! Dahan dahan akong lumapit sa kanya at bigla na lang akong napatitig sa maamo niyang mukha. Parang anghel na natutulog, gwapo nga pala ang hambog na ito, with his fair white complexion, his hair that falls on place, his nose, his lips na para bang nag-iimbita na mahalikan. Perfect picture para sa mga prince charming sa pelikula at nobela.Lumapit pa ako, actually its more like 3 inches distance, sobrang lapit na ng mukha ko sa kanya, tama mas gwapo nga siya pagmalapitan. (dug dug dug dug) Woah! Ito na naman ang peste kong puso may nagdedemolished na naman sa loob.
"you look like an angel, hasit I wish lagi kana lang tulog" wala sa sariling nasabi ko
"yeah. Para matitigan mo pa ako ng matagal" wait nagsalita ba siya?
"hey, gising ka ba all this time?" woah buti na lang yun lang ang nasabi ko.
"nope, naramdaman ko kasing someone is staring at me, kaya hindi ako mumulat, gusto kong masatisfied ka muna sa nakikita mo." The nerve of this man! Ang yabang.
"yabang mo, over confident!!!!!" tss
"ikaw ang nagsabi, na para akong anghel, Keziah don't lie" yeah, so magsasabi ako ng totoo na habang tinititigan kita bumibilis na naman yung tibok ng puso ko.
"yeah right kapag tulog, since gising kana hindi na" don't ask too much.
"whatever you say, basta sinabihan mo ako na mukha akong anghel." Sabay kinidatan ako at ngumiti ng wagas.
Okay what the hell is with this guy. "suit yourself, dahil baka yan na ang huli."
Ngiti ngiti pa to!
"uwe na ako, siguro naman okay kana, dib a?" bigla niya akong tinignan
"too early, samahan mo muna akong magbreakfast at ihahatid kita gaya ng sinabi ko sa mommy mo." Okay ito na naman ang beating heart ko, not normal again, breakfast lang walang sweet na gesture dun, wake up Keziah.
"sure." Yun lang nasabi ko dahil baka malaman niyang naapektuhan ako sa kanya
So gaya nga ng sinabi niya pure breakfast nothing much happen and after naming kumain we headed home and he actually met my mom and invite him over for some other time. Great! Just great, my mom is actually buying such thing that I can be able to mingle with boys again. I can but please not with this heartbreaker.
BINABASA MO ANG
#Hashtag Walang Forever
Novela Juvenilsounds bitter? well that's better than ever..I write this story to give alternative ways on how to overcome ang walang kamatayang "walang forever" daw.. ayoko ng cliche kaya i made my own sari-saring version of this story.. It started with a girl na...