အိမ်ရှေ့မှကားတစ်စီးထိုးရပ်သံကြားလိုက်တော့ ကျန်းဖေးယွီ ထွက်လာတယ်
ရွေ့ရွေ့ : မေမေ
ကျန်းဖေးယွီ : သားရယ်ဘာလို့အခုမှပြန်လာတာလဲ အမေတစ်ညလုံးစိတ်ပူနေတာအိပ်လို့တောင်မပျော်ဘူး
ညကဘယ်မှာအိပ်တာလဲ
ရွေ့ရွေ့ : သားဘာမှမဖစ်ပါဘူး ညကသားသူငယ်ချင်းအိမ်မှာလိုက်အိပ်တာ
ကျန်းဖေးယွီ :ဘာပဲဖစ်ဖစ်ဖုန်းလေးတော့ဆက်သင့်တာပေါ့သားရဲ့
ရွေ့ရွေ့ : သားတောင်းပန်ပါတယ် မေမေရယ် သားမှားပါတယ် အာဘွားးး
ကျန်းဖေးယွီ : ဧည့်သည်ရှေ့မှာအားနာစရာဘာလုပ်တာလဲသားရယ်
ရွေ့ရွေ့ :မေမေကလဲကို့သားကကိုယ့်မေမေကိုနမ်းတာဘာအားနာစရာရှိလို့လဲ
မင်ဟောက် :ကျတော့်ကိုအားနာစရာမလိုပါဘူး
ရွေ့ရွေ့ : မေမေဒါကမင်ဟောက်တဲ့ သူငယ်ချင်းဆိုပေမဲ့ သားရဲ့အလုပ်ရှင်အသစ်ရဲ့သားပေါ့
ကျန်းဖေးယွီ : အလုပ်ပြောင်းလိုက်တာလား
ရွေ့ရွေ့ : ဟုတ်တယ်မေမေ သူ့ဖေဖေကသားကိုလစာနှစ်ဆတောင်ပေးတာမေမေရဲ့ ရော့မေမေဒါသားပိုက်ဆံကျိုထုပ်ထားတာ
ကျန်းဖေးယွီ : အများကြီးပဲသားရယ် အမေ့ကိုနည်းနည်းပဲပေးပါ
ရွေ့ရွေ့ : မေမေသားကအလုပ်သစ်ပြောင်းပီဆိုတော့အဆောင်လဲပြောင်းရမယ်လေ အဲဒါသားမရှိတဲ့အချိန်ဂရုစိုက်ပါမေမေ သားတစ်ပတ်တစ်ခါလာလည်မှာပါ
ကျန်းဖေးယွီ : အမေ့အတွက်စိတ်မပူပါနဲ့သားပဲဂရုစိုက်ပါ
သား မင်ဟောက် ရွေ့ရွေ့ လေးကအဆိုးလေးဆိုတော့သူ့ကိုသည်းခံပေးပါအုံးကွယ် မသိတာရှိရင်လဲသင်ပြပေးလိုက်ပါအုံးနှော် အားကိုးပါတယ်
မင်ဟောက် :စိတ်မပူပါနဲ့အန်တီ ကျတော်သူ့ကိုကောင်းကောင်းဂရုစိုက်မှာပါ
ရွေ့ရွေ့ လဲအဝတ်အစားများထုပ်ပိုးကာမင်ဟောက်ရဲ့ကွန်ဒိုသို့ရောက်လာခဲ့တယ်
မင်ဟောက်:ကလေး မောင်နဲ့နေရမှာမပျော်ဘူးလား
ရွေ့ရွေ့ : ပျော်တာပေါ့မောင်ရဲ့
YOU ARE READING
အသက်ရဲ့သခင်
Fanfictionဒါလေးကနောက်တစ်ခုပါ သူတို့အပြင်နာမည်တေနဲ့ရေးမှာပါရှင့် Hou Ming Hao Tian Jia Rui HouRui
