34. Bölüm

12 1 0
                                    

Ayy helüüü dostlarr
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.Sizi beklettiğim için özür diliyorum.

İyi okumalarr🎀

Demir o gün ağlarken bir süre sonra uyuya kalmıştı.Bende onu uyandırmadan sessizce üstünü örtmüş, yanağına minik bir öpücük bırakmış ve odadan çıkmıştım.

Sevgi teyze ve Duru'nun yanına gitmiştim.Sevgi teyze aynı Demir gibi çok sessizdi ama Demir'in aksine herkesin içinde ağlıyordu.Üzüldüğü için miydi? Bilemiyorum.

Evde küçük bi kalabalık vardı.Kim olduklarını bilmiyorum ama sanırım Demir'in halası,amcası ve kuzenleri olmalılar.Çünkü hepsi Sevgi teyzeye yenge diyordu.

Orta yaşlarda bi kadın vardı kenarda ağlıyordu ve gerçekten üzgün duruyordu.

Ondan birkaç yaş büyük duran bi adam da kenarda onun yanında oturuyordu ama kadın kadar sesli ağlamıyordu sadece gözünden yaşlar akıyordu.

Onların oturduğu üçlü koltuğun karşısındaki koltuğa oturdum yanımda da Sevgi teyze vardı.Ben oturduktan sonra Sevgi teyze dönüp bana baktı.

"Çağla kızım Demir nerde?"
"Odasında Sevgi teyze uyuya kaldı."
"Konuştunuz mu? Ben konuşmaya çalıştım ama..."
"Sen hiç merak etme Sevgi teyze konuştuk.Kafası çok karışık hala şokta  ama merak etme ben hep yanında olacağım.Her şey düzelecek."
"Sağol kızım çok sağol."dedi yüzündeki samimi gülümsemesi ile

"Sen hala gülüyor musun? Kocan öldü senin kocan hala nasıl gülebiliyorsun?"karşımızdaki koltukta oturan kadının sesiyle başımı onlara çevirdim.Ne saçmalıyor bu kadın?

"Benim abim ölmüş bu kadın hala gülüyor!"diye sesini yükseltince içimden sabır dilemeye başladım.Derin nefes al.Ver.Al.Ver.Hiçbir halta yaramadı.

"Sesinizi alçaltabilir misiniz hanımefendi."dedim sakin ve saygılı bi sesle.

"Sen kimsin pardon?Niye seni dinleyecek mişim?Sana mı soracağım sesimin yüksekliğini!"

Bence dayak istiyor.
Uzun zamandır aramızda olmayan iç sesim aramıza katıldığına göre tanıştırayım iç sesim artı kendisini çok sık göreceğimize eminim

Bende eminim bu kadının dayak istediği konusunda emin olduğum kadar eminim.

Gaz verme sende,beni sakinleştir.

"Tabi ki hayır ama şuan buradaki herkesin acısı büyük ve sizin kısılmayan sesinizle uğraşmak istemiyorum yani  istemiyoruz.Acınız var anlıyorum ama Sevgi teyze sizin sinirlenince hırpalayıp rahatlayacağınız bir kum torbası değil.Sizin olduğu kadar onunda acısı var hatta belki de daha büyük bir acısı var.Anlayışlı olur musunuz lütfen?"

Kadın bana nefretle baktı tam bişey diyecekken yanındaki adamın bakışıyla sustu ve yerine sindi.

Sonrasında bende çok takılmadım ve teklilerden birinde oturan Duru'nun yanına gittim.

"Güzelim"dedim ve koltuğun yan kısmına oturdum.
"Çağla abla.Noluyor burda?Annem niye ağlıyor ne oldu?"
Yutkundum.Nasıl diyecektim ki ben küçücük çocuğa baban öldü diye ben diyemezdim zaten demekte bence bana düşmezdi.

"Bunu daha sonra konuşuruz birtanem.Gel hadi odana gidelim."
"Niye şimdi konuşmuyoruz Çağla abla abim nerde ben abimi istiyorum."
"Tamam güzelim abin şimdi uyuyor ama istersen gel yanına gidelim sende biraz uyu ya da uyanmasını bekleyelim."
Kafasıyla beni onayladı daha sonra koltuktan kalkıp kapıya doğru yürümeye başladı.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 26 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Komşu Çocuğu- yarı textingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin