....................................
အိပ္ရာခြဲမအိပ္ရသည့္အခ်က္ႏွင့္
သူနဲ႕အိပ္တိုင္း ဖက္ေခါင္းအုံးအျဖစ္သို႔
ကူးေျပာင္းသြားရသည့္အခ်က္ေတြေၾကာင့္
အရိုင္းအစိုင္းေကာင္ကို လုံးဝအခဲမေၾကေန။
က်ီးမနိုးခင္ ကိုယ္ေစာေစာထသည္ကလည္း
သူ႕ေၾကာင့္ပဲ။ သူက လူစိတ္ရွိရင္
ေကာင္းေကာင္းေပးအိပ္ၿပီး
လူစိတ္မရွိရင္ ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႕ကို
လိုက္လံနမ္းရွိုက္ၿပီး
အိပ္ေရးပ်က္ေအာင္လုပ္သည္။
အိပ္ေရးမဝမဲ့အတူတူ မထူးဘူးဆိုၿပီး
နံနက္ေစာေစာထကာ
နံနက္စာျပင္ဆင္လိုက္သည္။ ဖြားဖြား
အၿမဲလာပို႔ေပးတဲ့ဆန္ျပဳတ္လို
အရသာမေကာင္းေပမဲ့
စားလို႔ေတာ့ရမည္ထင္သည္။ ဖြားဖြားကို
အာနာ၍ နံနက္စားအတြက္ တဲထဲမွာ
ရွိတာေလးနဲ႕ အဆင္ေျပသလို ျပဳတ္၊ ဖုတ္
ထားသည္။ ဟိုတစ္ေယာက္ စားပါ့မလားမသိ။
မ်က္ႏွာသစ္ေနသူကို ျပင္ဆင္ေပးထားသည့္
နံနက္စာဝိုင္းေလးေဘးမွာ
ထိုင္ေစာင့္ေနမိသည္။
"ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက နိုးေနတာလဲ"
ဖရိုဖရဲ ဆံပင္မ်ားကို သိမ္းတင္ရင္း
နံနက္စာဝိုင္းေလးေဘးက ငုတ္တုတ္
ထိုင္ေနသူ၏ အနားသို႔ ေလွ်ာက္လာသည္။
"ငွက္ေတာင္ပံခတ္သံၾကားကတည္းက
နိုးေနတာ"
တိမ္ယံ တင္မင္႐ြဲ႕ေျပာလိုက္ျခင္။ ဒါကို
ေခတ္ေဟာင္း သတိမထားမိ။
"ေနာက္ဆို ေစာေစာမထနဲ႕ဗ်ာ၊
ဖက္အိပ္ရတာမဝဘူး"
"ဘာကြ!! ငါ့ကို မင္းဖက္လုံးမ်ား
ထင္ေနလား"
"ဟက္ မထင္ရဲပါဘူးဗ်ာ......"
ရယ္ႀကဲႀကဲႏွင့္ အနားကပ္ထိုင္ခ်လိဳက္သူကို
တိမ္ယံ ဘုၾကည့္ၾကည့္ေပးလိုက္သည္။
"ဟင္ ဒါေတြက ဘာေတြလဲ"
ထမင္းၾကမ္းခဲပန္းကန္ေဘးက
ပန္းကန္ႏွစ္လုံးကို ေခတ္ေဟာင္း
အူေၾကာင္ေၾကာင္ၾကည့္ကာ
လက္ညွိုးထိုးေမးလိုက္သည္။ တိမ္ယံ
တက္ႂကြစြာျဖင့္ စားပြဲခုံအေသးေလးေပၚက
ဟင္းပန္းကန္ႏွစ္လုံးကို ယူၿပီး
ေခတ္ေဟာင္းကို ဟင္းနာမည္
စတင္မိတ္ဆက္ေပးသည္။
YOU ARE READING
I Hate You
FantasyWarning: 18+ ABO worldကို အခြေခံရေးသားထားပါသည်။ စိတ်ကူးယဉ် ficလေးမို့ အပြင်လောကနှင့် များစွာ ကွာခြားနိုင်ပါသည်။
