cool kids dont love //destiel ✔️

jealous lovers

Yüzüme atılan kiraz sonrası sağ tarafıma döndüm. Benny tüm aptallığıyla beni süzüyordu.

"Neyin var senin Dean-o ?"

Huysuzca "Bir şeyim yok," dedim. Gözüm sürekli Castiel'in olduğu yöne kayıyordu ve konuşmayı uzatmak istemiyordum. Olanları ona basitçe anlatmıştım zaten önceden.

-

Mike neden onun yanına gitmişti ki, yediği onca dayaktan sonra? Uyarım yeterli gelmemiş miydi yani?

Hem Castiel neden onu kovmamıştı hala?

"Şunları izleyip durmayı bırak artık," dedi Benny. Sinirli gibiydi ama umursamadım, bende öyleydim çünkü.

"Anlayamıyorum," dedim elimi masaya vurup. Bunun sonucunda gruptaki herkes bana çevirmişti bakışlarını. Sorun etmedim, okuldaki çoğu kişi duymuştu zaten Cas'i sevdiğimi. O gün bizi görenleri her ne kadar tehdit etmiş ve bazılarını dövmüş olsam da dedikodular illakin yayılıyordu.

Neyseki daha popüler takıma duyulmamıştı, grubum haricinde.

Duyulması kötü olacak ve herkes iddiadan bu yüzden vazgeçtiğimi anlayacaktı ama umrumda değil. Okul bir kaç ay sonra kapanacak zaten ve çoğunu bi daha hiç görmeyeceğim bile.

Şu an tek önemsediğim şey Cas ve Mike'ın ne konuştuğu.

Her şey bu kadar zor mu olmak zorunda ? Cas neden peşimden gelip vazgeçme demedi bana ? Üstünden üç gün geçti  hala anlayamadı mı yani hatalı olduğunu ?

Lanet olası Cassie. Ben günlerdir ölü gibi ortalıkta dolaşayım o Mike'la konuşsun, ne güzel.

-

Kaçamak bakışlarla geçen on dakika sonunda Cas ayağa kalktı, hemen ardından Mary diğer tarafa doğru gitti.
Gözlerimi Mike'a sabitledim, eğer Castiel'in peşinden giderse bir derse daha ihtiyacı olacaktı.

Tamda beklediğim gibi oldu ve sarışın ayağa kalkıp konuşarak Cas'in peşine takıldı.

Sandalyemi gürültüyle çekerek masadan kalktım, bu kadarı yeterdi artık. Mike'ı yeryüzünden silecektim , böylece bi daha hata yapamayacaktı ; benim olanlara yaklaşmak gibi.

"Mike," diye seslendim arkalarından, anında bana doğru döndüler ve birinin koluma dokunduğunu hissettim.

-Castiel-

Önce Dean'e sonra yanındaki Jane'e baktım. Eli hala onun kolundaydı ve fısıldayarak bir şeyler söylüyordu.

Mike "Hadi gidelim," dedi. "Yine gösteri yapacak, bildiğin Dean işte."

"Seslenmesinin bir sebebi olmalı, ben hiçbir yere gitmiyorum ama sen kalmak zorunda değilsin." diye homurdandım.
Tüm öğle arası saçma sapan konuşmuştu zaten, gitmesi benim içinde iyi olurdu. Ama O , çıkıştığım için bozulduğunu belli eden bir ifade takınıp "Hayır," dedi. "Sen kalıyorsan bende kalıyorum."

Omuz silktim, varlığı yada yokluğu çok bir şey değiştirmiyordu zaten.

Neyseki Dean 'arkadaşı ' olan sürtük Jane ile konuşmayı bitirip bize dönebildi. Bir adım öne çıkarak "Ne istiyorsun Winchester ?" dedim sinirle.