Dark House

24.Bölüm - Aşağıya bakma Ashley

Kendimi sakin olmaya zorlayarak, derin bir nefes aldım. "Ne yapacağız?" Dedi Lisa yanımda yerini alırken. "Yakalan-amayız. Yakalan-mamalıyız!'

Sesi, korkusunu vurgulayacak kadar titrekti. Korku ve çaresizlik tüm saflığıyla sesinin tonunda, karanlıkta parıldayan göz bebekle-rindeydi.

"Sakin olun, buradan çıkacağız. Hemde hemen!"

Asansörün üst kısmını elleriyle yokladığında hafif bir tıkırtı ulaşmıştı kulağıma.

"İşte buldum."

Jacob'ın gerginliği atmış sözlerinin ardından tekrar kısa zamanlı bir ses duyuldu.

"Neyi buldun?" Dedi kafa karışıklığıyla Isaac.

Bense yanımda, Olivia'ya destek olmak istercesine kolumu omzuna atmıştım. Korkuyordu, korkuyorduk..

"İşte bunu." Asansörün üst kısmına savurduğu yumruk, kapağın açılmasını ve içeri cılız bir ışığın girmesini sağlamıştı. "Hey! Sen nereden biliyorsun bunu?" 

Lisa'nın yönelttiği soru, gergin havada anlamlığını yitirerek toz bulutuna dönmüştü. "Luke, elini uzat."

Jacob, Luke'un uzattığı ellerini birbirine kenetledi. "Sıkı tut." Dedi bakışlarını Sky'a çevirirken. İki parmağıyla işareti vermesiyle yanına gelen Sky'ın omuzlarından tutundu.

Kapağa bir bakış daha atarak siyah  ayakkabısını Luke'un elleriyle buluşturdu.

Luke ise, doğrulup, bedenini yukarı çeken Jacob'a yaklaştı. "Saklana-bileceğimiz bir yer var mı?"

Görüş açımızda etrafına bakınan Jacob, "Daha iyisi." Dedi keyifle. "Buradan çıkacağız, hemen." Sky, anında bize dönerek aceleci tavırlarla anlık durgunluğu bozmuştu. "Hadi kızlar, önce siz çıkın."

Sağ tarafımda olaylara seyirci gözünden bakan Lisa'yı sırtından itekleyerek yönlendirdim.

O ise asansörün üst tarafına bakındı ve "Hadi bakalım." Diye mırıldandı sessizce. Ardından Sky ve Luke'un yardımlarıyla Jacob'ın yanına geçti.

Vakit kaybetmenin düşüncesini dahi aklımdan silerek bu seferde Olivia'yı yanlarına itekledim.

Ardından ise Luke'un kenetlediği ellerine bastım ve kenarlarından tutunduğum asansörde kendimi yukarı çektim.
Diğerleri ise aynı hızda yukarı çıktığında gözler, haklı olarak odağını bulmuştu, Jacob.

O ise bunu fark etmesiyle arka tarafımda kalan bir noktaya bakındı.
Başımı çevirip göz gezdirdiğimde asansör boşluğunu çevreleyen duvarlardan birinde ki demir kulplar çekti dikkatimi.

Olivia yavaşça o yönden bakışlarını aldı. "Oradan mı çıkacağız?"
Sorusundan hemen sonra gülümsemek adına dişlerini gösterdi. Ama bunun zoraki bir ifade olduğu pekala aşikardı.

"Hayır de lütfen."

Diyerek Jacob'a söylendi. O ise kafasını eğerek etrafına bakıyordu. Evet, o da bizim gibi Olivia'ya karşı gülümsemesini saklamaya çalışıyordu.

Asansör boşluğun tepesinde aniden beliren ışık, bize unuttuğumuz durumu hatırlatmaya yetmişti. İçinde bulunduğumuz durum, nasıl olur da unutulurdu? Bilemiyordum.

"Elektrikler geldi, çabuk olun."

Her biri hızla demir çubuklara yönelerek olabildiğince seri adımlarını takındı. En önde ilerleyen Sky, üst katta ki asansör kapısına ellerini dayayarak ileri doğru itti.

Kollarımın altından benim ardımda demirlere tutunan Olivia'ya baktım. Her ne kadar aşağıya gözleri kaysa da yukarı doğru bakmak için çabalıyordu.