Selam nasılsınız ? Umarım iyi siniz dir uzatmadan bölüme geçelim izninizle keyifli okumalar :)
4 Gün Sonra...
Nil’den
Babam ve annem bugün Kuşadası’na gidecek, Ada’yı da alacaklar. Orada üçünün de çocukluk arkadaşı var. Yarın ya da ertesi gün dönecekler. Annem yolluk hazırlarken, elma yiyerek onu izliyordum.
"Nil, keşke sen de gitsen be kızım."
"Yok anne, iyiyim ben burada. Hem Dirhan'ı—"
"Ee? Dirhan’ı?" diye sordu, imalı bir gülümsemeyle. Heyecanla elmayı tezgâha koydum.
"Anne, biz onunla sevgiliyiz. Yani ben onunla sevgiliyim."
"Ne?! Allah’ım!"
"Kızdın mı?"
"Sana şükürler olsun!"
"Nasıl yani? San—"
"Sizi en başından shipliyordum ben!"
"Sana inanmıyorum! Nergis Sultan’a bak sen, ya pes yani!"
Annem gülerek konuşmaya devam etti:
"Sen hastanedeyken bizden beter korktu o çocuk. Sen ameliyattan çıktığında, nefes almak için bahçeye çıktım. Bir baktım, bankta gözlerini kapatmış, sessiz sessiz ağlıyor. O kadar kahrolmuştu ki... Babanla konuştuk, senin odana ilk onun girmesi gerektiğine karar verdik. Söylediğimde gözlerindeki mutluluğu görmen lazımdı, Nil."
"Kıyamam... Bu ara biraz moralsiz ama düzelecek inşallah."
"İnşallah canım."
"Anne?"
"Efendim kuzum?"
"Eve çağırabilir miyim? Film izleriz diye düşündüm, ona da iyi gelir."
"Çağır kızım, güzel düşünmüşsün. Hem yabancı değil ki."
"Senden daha çok giriyor diyorsun yani?" dedim gülerek.
"E, yalan mı?"
"Yoo... Bir türlü fırsat bulup sormaya cesaret edemedim. Sen, babam, Ada—herkes onu benden önce tanıyordu. Nasıl oldu bu?"
"O anlatır. Ben gidiyorum, çıkmamız lazım."
"Soracağım zaten, Nergis Hanım! Nedir bu gizem?"
"İyi sorarsın! Hadi bak, baban kornaya basacak şimdi, Ada da oflamaya başlamıştır bile."
Sarılıp vedalaştık.
"Hadi, iyi yolculuklar!"
Onlar gittikten sonra Dirhan'ı aradım. Bekliyormuş gibi hemen açtı.
"N’aber yakışıklı?"
"İyidir, güzellik. Senden?"
"İyiyim. Bak ne diyeceğim, bize gelsene, film izleriz."
"Bak sen... Film teklifi demek! Olur, hem özledim seni."
Gülümsedim. Sanırım iyice şapşal bir âşık olup çıkmıştım.
