Ben Maria afet slytherin
Slytherin ve sır katili timinin varisi
Çocukluktan beri belli yaşam tarzı ve sırlarla Büyüdüm çocuktum omuzlarıma yüklendim çocuktum
Onların kaldıramadığı yükleri ben yüklenmiştim 20 yaş 20 yıl...
20 yıl boyunca birbirimiz...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" bak sakin ol ve beni dinle tamammı her şeyi anlatacağım herşeyi açıklaya bilirm " "tamam dinliyorum" draco derin bir nefes verdi ve anlatmaya başladı " ben yıllarca sır katili yiminde görev aldım ve bir çok şey yaptım afet" derin bir nefes aldı gözlerini kapattı sonra devametti " ben bir katilim afet insan öldürdüm ben sen bir katili sevebilecekmisin ?" o an herşey durdu zaman saat herşey durdu kalbim bile durdu sanki ama aynı zamanda kalbim son surat atıyordu " bundan dört yıl önce hayatımı değiştriecek bir karar aldım ozamanlar hayatta olan kardeşim gibi olan dostumla" o an kendimi toparladım zorlukla konuştum " dört yıl önce ne oldu draco..." " dört yıl önce ..." gerinlik büyün bedenimi sarmıştı ellerim titiryordu hatta bütün vücudum az önce sevdiğim adam ba bnir katil olduğunu söylemişti ama hayır sadece buna odaklanmamlıydım sakin nolmalıydım beynindeki çok düşünen o şeytanı susturmalıydım şimdi sakince dört yıl önce ne oldu onu öğrenmeliydim derin derin nefes alıyordum draco onu yargılamdan dinlememi istiyordu herşeyi açıklıtya bilirim diyorsa herşeyi açıklaya bilirdi şimsi tek yapmam gereken sakin kalmak olanları öğrenmekti
4 yıl önce odamdaydım camdan dışarı bakıyordum yeni doğmuş güneşe bakıyordum ve büyük malfoy malikanesinin bahçesine bir çok insan bu malikanenin ne kadar güzel olduğunu düşünür keşke orada yaşasam derler ama bazı yerler vardırki bakınca malikane bir ev yuva görünür taki içine girene kadar içine girince cehennemi görürsün hiç bir şey göründüğü gibi değildir ben bunu çocuk ken öğrendim çocuktum eğlenmeye gülmeye hakkım vardı doğal hakkım olarak ailemin ihtiyaçlarımı karşılamısna ihtiyacım vardı ama onlar bunu yapmadı hemde hiç bir şekilde ne maddi ne manevi en azından bana sevgi gösterebilirlerdi beni on üç yaşımda kendi paramı kazanmaya zorladılar bende isterdim eğlenmek ama bana bu seçeneği sunmadılar evet ailem bana baktı belki babam bana büyük bir ev vermiş olabilir bana eğitim aldırmış olabilir yiyecek giycek gibi ihtiyaçlarımı sağlamış olabilir ama zaten bu çok uzuın sürmedi ve bu bir baba olarak onun sorumluluğuydu zaten yapması gerekiyordu ama eğer evinize tek bir kişi gelir sağlıyorsa ve bunu yüzünüze vuruyorsa tek isteğiniz kendinizi kurtarmak oluyor bu onun sorumluğu yapması gereken şey olsa bile insanda çok ağır iz bırakır k
