Bu Köşe Yazı Köşesi

Masumluğunu Kaybeden Çocuk

🎈🎈🎈

~9~

Masumluğunu Kaybeden Çocuk

Tenin tene çarpma sesi boş odada yankılandığında yan odada uykuya dalan  çocuk huzursuzca kıpırdandı. Evde olan bitenden haberi yoktu fakat hissettiği belliydi. Henüz anlayacak yaşta değildi,biraz zaman verseler havada kapardı olayı ama şimdilik bilmesine gerek yoktu.

Kadın boş odada ihanetine uğradığı adamın gözlerinin içine bakmaya zorluyordu kendini ama ondan tiksindiği bir gerçekti. Böyle bir şey asla beklemezdi. Hiçbir zaman da şüphelenmemişti. Kendi kendine güldüğünde adam ona yaklaşmak için adımladı ama elini havaya kaldırıp "Sakın!" Diye bağıran kadına karşı gelmeye yetecek cesareti yoktu. Kendi etrafına görünmez bir kalkan oluşturan kadın kafasını iki yana sallarken hem gülüp hem ağlıyordu. "Babam gibi," dedikten sonra yutkunup burnunu çekti "Onun gibi olduğunu düşünmemiştim!" Narin vücudunun el verdiği kadar güçlü bir yumruk attı adama "Sen,hayatımı mahvedemezsin!" Ama etmişti,adam gözünü kırpmadan hayatlarını alt üst etmişti bile. Bilerek mi yaptı yoksa şu sarhoşluk denen şeytanın etkisinde miydi sadece o biliyordu. Adamda konuşacak güç yoktu,olmasındı zaten.
"Git buradan." Dedi sakince gözleri yaşlı olan kadın "Ve sakın bir daha gelme." Adam bir iki adım atmaya yeltendiğinde geri geri yürüyerek herşeyin başladığı odadan çıktı "Sakın," diyerek uyardı tekrar karşısındaki tanıyamadığı adamı "Ne bana ne de oğluma yaklaşma!" Adam ağzını açıp o çocuğun ikisine ait olduğu hakkında bir nutuk çekecekti ama giden gitmişti. Hem zaten öyle bir hakkı yoktu.
Kadın küçük oğlunun uyuyan bedenini kucaklayarak kulağına "Özür dilerim." Diye fısıldadı. Kadının ne suçu var diye düşünecek olursanız bal gibide suçluydu. En büyük suçu sevdiğini sandığı adam tarafından sevildiğini sanmasıydı. Birazda ona güven duyması.
Yanlış yaptığını ilk günden anlamalıydı. Masum masum uyuyan çocuğun ne suçu vardı ki?
Tek suçu seçemediği insanların çocuğu olmak olsa gerek,ufaklığın.
Pişman olacak büyüdüğünde,eğer annesi büyümesine izin verirse. Annesinde onu büyütecek güç yoktu belki ama bir şekilde onu büyütüp şuan olduğu yaşa getirebilirdi.
Ama o adamın kanını taşıyorken yapmak isteyeceği son şeydi.

Küçük yavrusunu son kez öperek odasından çıktı ve yatak odasına yürüdü yavaş yavaş. Adamı görüyordu boş odada otururken,pişmanlık duyuyorsa iyiydi. En azından insalığa dair bir şeyleri vardır demekti.
Yatak odasındaki komodinlerden sağ tarafta olanın alt çekmecesinde olan silah dolu ve ağırdı. Hiç düşünmeden kendini vuracaktı.
Sonra farketti ki o küçük çocuk masum,yürüdü masum çocuğun odasına bir el ona bir elde boş odada yerde oturmuş kocasına...

Kana bulanmış kıyafetler ne o küçük çocuğu masum gösteriyordu ne de kadına ihanet eden hayat arkadaşını.

🎈🎈🎈

-Ellerimde başkasına ait birçok kan var izi var,ellerimdeki kendi kanımın bolluğu onların üzerini kapatıyor.-