Matematik dersindeyiz. Saçma dersi dinlemiyorum tabi ki. Sınav oluyoruz işte.
-''Merhaba düşük notlar. Hoşça kal yaz ''
Sınavda karmaşık sorular var. Çözemeyeceğim galiba. (Zil çalar)
İşte mutluluk ! Beni sınavdan kurtaran tek varlık. Sınavdan ne aldığım kimin umurunda? Derken aklım yamuk gülümsemesi olan çocuğa gitti. Tatlı ve sempatik ve tatlı ve sempatik neredeyse unutuyordum tatlı demiş miydim? Tabi bizden bir cacık olmaz! Neden mi? Anlatmamıştım galiba. Benden 1 yaş büyük, hem adını bile bilmiyorum daha derken birine çarptım.
-Özür dilerim dedim başım öne eğilik bir şekilde. +Sorun değil dedi. -(Başımı kaldırdım aman Allah'ım bu o bahsettiğim çocuk.) Merhaba ben Stella dedim. +Memnun oldum bende Ross. Dedi ve bir şey bile söylemeden gitti. Ross ne kadar güzel bir isim. İlk defa gevezeliğim işe yaradı. İlk defa sakarlığım işe yaradı. Belki de o da benden hoşlanıyor dur kim bilir? Kendi kendime konuşurken eve gelmiştim bile. Evde Emily beni bekliyormuş meğer. Olanların hepsini anlattım ona. Emily'i evine bırakmıştık annemle. Olanlara inanamayacaksınız. Emily'nin evi Emily'nin evi yanıyordu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sence Ben Neyim?
RandomSence ben neyim? Senin aptal küçük okul arkadaşın mı? Dünyanın her yerinde küçük kızları üzerler. Onlar hiç 'büyüyemeyecek' miş gibi konuşuyorsunuz. Peki siz hiç küçük olmadınız mı? Annenizin karnından 20 yaşında çıktınız değil mi? Evet bu aptalca...
